به گزارش تابناک : دوچرخه‌سواری نه‌تنها از آلودگی هوا و آلودگی صوتی می‌کاهد، بلکه در کاهش استرس‌ها و دغدغه‌های شهروندان که ترافیک به آن دامن می‌زند نقش بسزایی دارد؛ اما سوال این است که چرا در کلانشهر تهران شرایط برای دوچرخه‌سواری و تدابیر ترافیکی آن دیده نشده، نه در گذشته و نه در طرح تفصیلی مصوب دهه 90 .
مسائل زیادی دست به دست هم داده‌اند تا دوچرخه سواری در پایتخت دشوار باشد هرچند در برخی نقاط کانکس‌ها و مسیر‌هایی به چشم می‌خورد که برای دوچرخه‌سواری در نظر گرفته شده‌اند، اما به نظر می‌رسد این تدارکات بیشتر نمادین است و انگار هدف برخی مدیران شهری از اجرای چنین طرح‌هایی فقط پر کردن رزومه فعالیت‌های ورزشی در شهرداری است.
شاید ایجاد درآمد‌های جاری برای شهرداری‌ها در اولویت قرار گرفته که ترجیح می‌دهند فقط به کاربری‌های درآمدزا توجه کنند. در بیشتر شهرهای ایران استفاده از خودرو به عنوان وسیله نقلیه جزو اولویت‌های پر دغدغه شهرداری قرار گرفته به همین دلیل مدیران شهری به توسعه بزرگراه و افزایش جاده تمایل بیشتری نشان می‌دهند در صورتی که این روند جز ایجاد شریان‌های جدید پر ترافیک برای شهر منفعتی ندارد.
امروزه با نگاهی به شهرهای مدرن دنیا درمی‌یابیم که نزدیک به دو دهه است استفاده از وسایل نقلیه سنگین در اولویت سوم و چهارم قرار گرفته است. عموما دسترسی شهرهای مدرن درتمام دنیا به این شکل است که شهروندان ابتدا به مسیرهای پیاده روی، مسیرهای کالسکه و دوچرخه‌سواری دسترسی دارند.
در واقع بیشتر توجه کشور‌های دنیا معطوف به استفاده از وسایل نقلیه سبک و کم دردسر است، اما در پایتخت به این مهم توجهی نشده به همین خاطر تهران از نظر دسترسی به دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی جایگاه مناسبی ندارد و نمی‌تواند در کنار شهرهای زیبا و مفرحی همچون وین اتریش یا بوداپست مجارستان قرار گیرد.
راه دوچرخه هموار نیست
شهروندان تمایل زیادی به دوچرخه‌سواری درکلانشهر تهران ندارند، زیرا شرایط برای آنها مهیا نیست، مسیرهای امن دوچرخه‌سواری وجود ندارد و آلودگی هوا نیز به مشکلات شهروندان در این خصوص دامن زده است، زیرا دوچرخه‌سواری در روزهای آلوده سبب می‌شود، آلودگی هوا آسیب بیشتری در پی داشته باشد.
بنابراین مدیران شهری باید برای رفع این مشکلات اقدام کنند و در کنار رفع مواردی که به آن اشاره شد فرهنگ دوچرخه‌سواری را نیز رواج دهند، برای نمونه هنوز بسیاری از رانندگان وسایل نقلیه موتوری حقوق دوچرخه‌سواران را رعایت نمی‌کنند و به این شکل عبور و مرور دوچرخه‌سواران را با مشکلات بیشتری رو‌به‌رو می‌کنند.
یکی از شروط اصلی ایجاد زیر ساخت‌ها برای ترویج فرهنگ دوچرخه‌سواری در هر شهری ارائه مسیرهای جذاب و شرایط مناسب امنیتی است. البته نباید این موضوع را نادیده گرفت که در هر مقطعی با یک برنامه‌ریزی طولانی‌مدت در مورد طراحی شهری امکان تجدید نظر وجود دارد. این به آن معناست که هنوز برای بهبود شرایط دوچرخه‌سواری در تهران امید وجود دارد و همچنان دروازه‌های تهران برای اجرای طرح‌های مناسب و ویژه باز است. مدیران شهری باید با شعار پیاده‌محوری و دوچرخه‌سواری در مقابل رانت‌های پرقدرت صنعت و ثروت خودروسازی مقاومت کنند و در این رابطه با اندکی تجدید نظر در طرح‌های تفصیلی و ارتقای فرهنگ استفاده از وسایل نقلیه سبک می‌توان امیدوار بود دست کم تا پنج سال آتی شاهد افزایش جمعیت دوچرخه‌سواران شهری باشیم.
منبع : جام جم