مطالعه گزارشات عدیده در خصوص دسترسی به آبهای ژرف، مقالات، اظهار نظر صاحب نظران از وجود آبهای ژرف در اعماق زمین، طرح مسئله جریان داشتن آبهای ژرف، بطوریکه به اعماق ژرف کشورمان ورود و سرانجام به دریاهای جنوبی منتهی میشوند، شیرین بودن این آبها، مواردی هستند که با تحقیق و مطالعه میتوان آنها را پیگیری و به نتیجهگیری درست و مناسب رسید. انعکاس گسترده تصویر دستگاههای حفاری در نقاط مختلف که مشغول حفاری به منظور رسیدن به نقاط ژرف برای تولید آب هستند، موجبات شگفت زدگی را فراهم مینماید. شرکتهای حفاری مستقیماً با مهندسین و کارشناسان زمین شناسی در ارتباط هستند. زمین شناسانی که در همه ریختگی (لایه های مختلف پوسته زمین را بخوبی درک و استنباط مینمایند) چطور ممکن است با مکانیزم حفاری تا عمق هزار و یا دو هزار متری از سطح زمین را حفاری و به منابع آب زیرزمینی موهومی دسترسی پیدا کرد؟ ضمانت وجود آب که قابلیت بهرهبرداری را داشته باشد در چیست؟ آیا صرف هزینه نمودن و حفاری کفایت مینماید؟
از این گذشته میخواهیم با لولهگذاری از عمق دو هزار متری آب را به سطح زمین منتقل نماییم، با چه مکانیزم پمپاژی میتوان آب را پمپاژ و به سطح زمین هدایت نمود؟ مطرح است که آبهای ژرف با مکانیزم چاههای آرتزین یعنی تحت فشار بودن آب به سطح زمین منتقل میگردند. این موضوع چه مستنداتی دارد؟ و چگونه میتوان اثبات نمود که بعد از صرف هزینههای کلان حفاری مواجه با مشکل چگونگی پمپاژ نگردیم؟ راستی چه دلایلی وجود دارد که مسئولین بلند پایه وزارت نیرو در طی دهههای گذشته انرژی مؤثر برای این تحقیقات نگذاشتهاند، تا بتوانند امروزه پاسخگوی سؤالات باشند؟ چرا وزارت نیرو در شرایطی که پدیده به اشکال مختلف در رسانهها مطرح است جواب مؤثر و مفید ارائه نمیدهد تا ذهنیت جامعه را روشن و مشخص نماید؟ طرح اعتبارات ارائه شده از کشور روسیه به ایران برای بررسی مسائل آبهای ژرف صحت دارد یا خیر؟ اگر صحت دارد، نتایج مطالعات انجام شده در این پروسه طولانی چه بوده است؟ امید است که وزارت نیرو برای اینکه اثبات نماید به مردم احترام میگذارد، تحلیلی از مسائل مطروحه را همراه پاسخ تنظیم و ارائه نماید.
به قلم؛ حسن عباسی مدیر سایت تابناک هرمزگان
انتهای پیام/*