به گزارش تابناک هرمزگان، در عالم کودکی هر کاری قابل انجام و هر چیزی قابل بخشش است.
بچههای خردسال به هنگام بازی باهم، از خوراکیهایشان، لباسهایشان اسباببازیهایشان و هر آنچه دارند به همدیگر میبخشند.
ولی هیچگاه ندیده یا نشنیدهام که کودکی مادر خود را حتّی در قالب بازی به دیگری ببخشد یا معاوضه کند.
مادر هر کس برایش مقدّس و یگانه است و به راستی و درستی مادر جایگزینی ندارد.
کودکان خردسال مادر خود را با هر شکل و قیافهای که باشد و هر موقعیّت اجتماعی که داشته باشد با تمام دنیا معاوضه نمیکنند.
هر انسانی دارای دو مادر است.
اوّل مادری که در او متولّد میشود.
دوّم مادری که از او متولّد میشود.
مادر اوّل، مادر تمام مادران دیگر و مادر تمام افراد یک جامعه محسوب میگردد.
مادری که در آن به دنیا میآییم در آن رشد کرده، بزرگ شده و زندگی میکنیم و اگر شانس بیاوریم و لیاقت داشته باشیم در آن بمیریم و دفن میشویم.
مادر واقعی همه ما وطن ماست
چرا کودکان حاضر نیستند مادر خود را معاوضه و یا بفروشند ولی گروهی از بزرگسالان به راحتی مادر خود را معاوضه و مادر اصلی خود را رها و فراموش میکنند.
در چند دهه گذشته مهاجرت از وطن و مادر فروشی در میان افراد بیهویّت و بیاصالت به یک فضیلت تبدیل گشته و شبکههای تلویزیونی معاند و وابسته مدام در حال تبلیغ و تشویق و شناسایی مادرفروشان برای خروج از کشور و خارج کردن سرمایههای مملکت میباشند.
نگاهی گذرا به تبلیغات این شبکههای تلویزیونی مویّد این مطلب است که گردانندگان این شبکهها دائماً در حال سیاه نمایی اوضاع داخلی و تشویق هم وطنان به اقامت و مهاجرت در کشورهایی نظیر ترکیه، قبرس، امارات متحده عربی و تعدادی از کشورهای اروپایی و آمریکا میباشند.
این افراد در ازای پرداخت مبالغ بالایی از دارایی خود حق اقامت و شهروندی این کشورها را به دست آورده و در واقع برای فروش و رها کردن مادر خود نه تنها وجهی دریافت نمیکنند بلکه وجه کلانی نیز پرداخت میکنند.
در زمانی نه چندان دور بهترین اساتید دانشگاه و بهترین پزشکان و نخبههای علمی این کشور داوطلبانه در شرایط بسیار بد و عقب مانده دوران قاجار و پس از آن در دوران پهلوی اوّل و دوّم به منظور شرکت در ساخت و آبادانی ایران عزیز به ایران برگشتند، در حالیکه در کشورهای مطرح اروپایی و آمریکا دارای بهترین کرسیهای علمی بودند.
چه شده است که امروزه ناباوران و بیهویّتان تا دستشان به دهانشان میرسد مادر خود را رها و بردگی و بندگی در دیار غربت را به زندگی در کشور خود ترجیح میدهند.
افرادیکه با پول و امکانات ایران عزیز تحصیل و از آب و خاک این وطن مظلوم ارتزاق کرده ولی هنگام به ثمر رسیدن نوکری و خدمت به دیگران را به خدمت به مادر خود ترجیح میدهند.
این افراد پس از عمری دربهدری و نوکری برای دیگران در نهایت دچار سرخوردگی و پشیمانی گردیده و اغلب در اواخر عمر خواستار مراجعت به وطن و دفن شدن در خاک عزیز ایران میباشند.
هیچ مادری جای مادر آدم را نمیگیرد حتی اگر بیشترین آرایش و رنگ ولعاب را داشته باشد.
پس بیایید مادر فروش نباشیم
بمانیم و وطن خود را آباد کنیم
و قبول کنیم اگر کم و کاستی هم باشد عیب از خود ماست.
بیایید تا با کمک و یاری همدیگر دست مشوّقین و مبلغّین مادر فروشی را برای همیشه از سر مادر عزیزمان ایران کوتاه و با معرّفی این افراد به مردم مانع خروج سرمایههای انسانی و مالی ایران عزیز گردیم.
بیایید قبول کنیم که هیچ چیز و هیچ کس جای مادر خود آدم نمیشود.
انتهای پیام/*