تابناک هرمزگان، حسن عباسی؛ یکی از ویژگی‌های بارز و منحصر به فرد حضرت امام خمینی(ره) بیان مطالب مهّم و حائزِ اهمیّت به ساده‌ترین زبان ، و قابل فهم بودن مطلب برای عامّه‌ی مردم بود.
امام از به کار بردن کلمات و استعارات و کنایه در بیان مطالبشان پرهیز کرده و مستقیم و ساده به اصطلاح "جان مطلب" را شیر فهم می‌کردند.
مقام معظّم رهبری نیز در بیانات و سخنرانی‌هایشان این سادگی و رو راست بودن را به همان روش امام(ره) اعمال می‌کنند. آنچه از محتوای سخنان این بزرگواران در مورد دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی استنباط می‌شود این است که دانشگاه باید "انسان‌ساز" باشد و خروجی مراکز آموزش عالی باید "آدم" باشد، این بیانات اگرچه ساده ولی دارای دنیایی مفهوم و به مثابه اقیانوسی گسترده و عمیق است.
پُر واضح است که ما برای پیشرفت و تعالی کشور و نظام مقدّس اسلامی خود به" انسانِ عالِم "و نه به متخصّص و به "آدم "و نه فقط دانشمند نیاز داریم.
این مطلب مویّد برتری تزکیه بر تعلیم است، اگر خروجی دانشگاه‌ها در طی سه دهه‌ی اخیر را در رشته‌های مختلف مورد واکاوی و مطالعه قرار دهیم متوجّه می‌شویم که در طی این مدّت بیشتر افراد فارغ‌التحصیل فقط متخصّصینی بوده‌اند که در رشته‌های مربوطه به بالاترین درجات علمی دست یافته ولی متأسفانه فقط به مقام دکتری و دانشمندی رسیده ولی آدم نشده‌اند و بیشتر صدمات و آسیب‌های عمده‌ی وارده به کشور و نظام در حوزه‌های مختلف توسط همین دانشمندان بدون اخلاق و متخصّصین فاقد تهذیب در حوزه‌های مختلف تحمیل شده است.
ضرر و خطر یک دانشمند و متخصّص بدون اخلاق و آدم نشده برای جامعه و کشور به مراتب بیشتر از یک فرد معمولی و ساده است و انسان را به یاد این ضرب المثل می اندازد که "چو دزدی با چراغ آید گزیده تر بَرد کالا" در طی سال‌های اخیر به دنبال سیل و زلزله با حجم بسیار زیادی از" پُلها" و ساختمانهای تازه تأسیسی مواجه شدیم که به راحتی تخریب و منهدم شدند در حالی که بناها و پلهای قدیمیتر پابرجا مانده بودند.
نمی‌توان گفت که آموزش عالی در این زمینه‌ها در طی این سالها پیشرفت نداشته و مهندسین و معماران ما بی‌سواد بوده‌اند و با علم‌سازه و ساختمان‌سازی آشنا نبوده‌اند ولی به جرأت می‌توان گفت که سازنده‌های چنین بناها و پلهایی انسان نبوده و با کم فروشی در مصالح کاربردی و عدم نظارت کافی برای به دست آوردن سود بیشتر در کوتاه‌مدّت موجب به خطر افتادن جان و مال مردم و سلامت جامعه و نظام می‌گردند و این همان کلام ساده‌ی امام است که دانشگاه باید انسان ساز باشد و خداوند چنین افرادی را با وقوع یک سیل یا زلزله رسوا و بی‌آبرو می‌کند.
در رشته‌ی پزشکی و پیراپزشکی متخصّصینی که مبادرت به انجام عملهای جراحی بدون لزوم ، تجویز داروهای گران قیمت غیرضروری و استفاده از لوازمی در جراحی که ضرورتی برای استفاده از آنها وجود ندارد و یا استفاده‌ی بی‌مورد از پاراکلینیک برای کسب درآمد بیشتر علاوه بر ضرر و زیان به جسم و روح بیمار در سطح کلان موجب تباهی و نابودی قسمتی از سرمایه‌های ملّی این کشور می‌گردد.
چنین متخصّصینی قطعاً در رشته‌ی خود عالِم و دانشمند هستند ولی هنوز آدم نشده‌اند در سطح آموزش مدیران دولتی و ادارات مختلف گسترش فساد اداری ، رانت‌خواری ، دزدی و اختلاس خصوصاً در دو دهه‌ی اخیر باز هم مویّد این مطلب است که ما مدیران متخصّص و صاحب فنّی آموزش داده‌ایم که انسان نشده‌اند و فاقد تهذیب هستند.
لازم است در مراکز آموزش عالی و دانشگاه‌ها برای بهبود اوضاع فقط همین یک کلام مبارک از حضرت امام را چراغ راه خود قرار داده و سعی کنیم که دانشگاهی داشته باشیم «انسان ساز» باشد و خروجی آن آدم باشد.
انتهای پیام/*
احسنت