«تابناک هرمزگان»، جلیل نمازی؛ نظر به نزدیکی سال نو و مشکلات عدیده مالی مردم ، بد نیست در لابه لای امواج سهمگین فضای انتخابات به کارگران کم درآمد کشورم ، به زنان سرپرست خانوار میهنم ، به پدران پیر و افسرده وطنم بپردازم.
از خود پرسیده‌ایم که برای بهار این قشر چه ارمغان آورده‌ایم ؟
در چهره درهم شکسته و غمگین مردمان استان‌مان نشان از شادی و طراوت فروردین نیست. در چین و چروک عمیق صورت آنها تنها می‌توانیم آمار سالهای خزان را به خاطر بیاوریم. مردمانی خسته و فرسوده آنهم با کوله‌باری از غم و رنج ، آنان چگونه می‌توانند زیبایی شکوفه‌های بهاری را در نظرشان تجسم کنند ؟
چگونه می‌شود زنج سالیان را از خاطر آنان زدود. مردمانی که چندین خزان را پشت سر گذاشته‌اند ولی هنوز گل امید در باغچه‌دان آنان نشکفته ، آری مردمان استانم زندگی را دوست دارند. بهار را دوست دارند آنان هرگز نمی‌خواهند به ویترین قشنگ مغازها پشت کنند ولی خوب می‌دانند بهار زمانی زیباست که آه‌ی در بساط داشته باشند. چرا آنان همیشه در ایام عید به گوشه خیره می‌شوند ؟
شاید می‌خواهند بی‌تفاوتی خود را به آمدن بهار نشان دهند . شاید هم در بیکران آرزوهایشان غوطه‌ورند و به راه و چاره‌ایی می‌اندیشند شاید هم به خودشان و زندگی سراپا درد و محنت‌شان می‌اندیشد .آیا آنها به خودش می‌اندیشد....؟؟ یا به هرمزگانی بیدار؟؟
انتهای پیام/*