«تابناک»، حسن عباسی؛ رهبر فرزانه و مظلوم انقلاب در پیام نوروزی خود سال جدید را سال جهش تولید نامیدند. از چند سال قبل رهبر حکیم و مظلوم انقلاب با تأکید بر تولید محصولات داخلی و حمایت از کالای داخلی ، مصرف محصولات داخلی تأکید دارند تا دولتمردان و مجلس‌نشینان توان خود را بر تولید در داخل و کم کردن واردات متمرکز کنند.
شعارهایی که هر کدام کلید واژه‌ی رهایی از وابستگی و استقلال هست و با عملیاتی کردن آنها می‌توان به خودکفایی و رفع وابستگی دست یافت.
ولی در طی چند سال گذشته آنچه شاهد بوده‌ایم دقیقاً عکس این سیاستها بود و در جهت نابودی تولید ، کشاورزی داخلی پیش رفت.
قسمت عمده‌ای از درآمد نفتی و غیرنفتی کشور در ۶ سال گذشته صَرف وارداتِ عجیب و غریب نظیر:
غذای سگ و گربه
لوازم آرایشی بی‌مصرف و غیرضروری
گوشی‌های موبایل و لپ تاپهای آمریکایی و با کمال تأسف وارداتی نظیر نخ ، دسته بیل ، سوزن ، خودکار و اقلام پیش پا افتاده‌ای که هر ایرانیِ غیرتمندی از شنیدن آن احساس شرمساری می‌کند شده است.
در روزگاری نه چندان دور یخچال، تلویزیون، کولر، آب گرم کُن، بخاری و محصولات کشاورزی و حتّی اتومبیل تولیدی کشور ما به کشورهای همسایه صادر می‌شد ، حال چه شده که باید دسته بیل ، سوزن و لباس تنمان را هم از کشورهای چین و تایلند ، ترکیه و... وارد کنیم؟
چه شده که میوه ، سیر ، برنج و چای خارجی بازارهای ما را اِشغال و کشاورزی ما را به سمت نیستی و نابودی پیش می برد؟
از بین رفتن کارگاه‌های تولیدی کوچک و کشاورزی به معنی کوچ بیشتر روستائیان به حاشیه‌ی شهرها و افزایش حاشیه‌نشینی ، زاغه‌نشینی و نابودی تدریجی روستاها و برهم خوردن بافت جمعیتی مولّد کشور و تبدیل آن به جمعیتی غیرمولّد و مصرف کننده است.
در ابتدای هر سال دولتمردان و خوش‌نشینان مجلس با «سر و صدا» و «های و هوی» فراوان از تخصیص بودجه و تصویب قانون برای حمایت از تولید داخلی و کشاورزی سخن به میان می‌آورند ولی در نهایت تأسف در پایان سال کارگاه‌های بیشتری تعطیل و کشاورزی سرخورده‌تر و بافت روستایی تُنُک‌تر و کم رنگ‌تر و حاشیه نشینی پُر رنگ تر شده است.
تأکید مقام معظّم رهبری بر حمایت از تولید داخلی و مصرف تولیدات داخلی است ، ولی متأسفانه عملکرد دولتمردان و مجلسیون، نشان دهنده‌ی افزایش واردات است.
وارداتی که در انحصار آقازاده‌ها و رانتخوارهاست، پس وظیفه‌ی ما شهروندان ایرانی در این برهه از زمان برای نجات کشاورزی ، اقتصاد و به طور کلی ایران عزیز چیست؟
جهش تولید را باید از خانواده‌ها شروع کنیم. برای رونق تولید باید تولیدات داخلی به مصرف برسد. پس در راستای سفارشات همیشگیِ رهبر معظّم انقلاب ما باید با مصرف تولیدات داخلی هر کدام به نوبه‌ی خود در چرخش سریعتر این چرخه‌ی تولید سهیم و آب به آسیاب تولید داخلی بریزیم.
با مصرف بیشتر محصولات داخلی زمینه‌ی رقابت بین شرکتهای تولیدی داخلی افزایش و به تدریج کیفیّت اجناس تولیدی در داخل نیز افزایش می‌یابد و با افزایش شرکتهای تولیدی قیمتها نیز به تدریج کاهش می یابد.
در زمانی نه چندان دور زنان ایرانی چرخ اقتصاد خانواده بودند. مادر بزرگهای ما کلاه ، ژاکت ، شال گردن و ... می‌بافتند. مربّا و ترشی درست می کردند، در بهار و تابستان برای غذاهای زمستانی سبزی و برگ مو و انجیر خشک می کردند. غذاهای مصرفی محدود به گوشت و مرغ و برنج نبود.
جهش و رونق تولید یعنی پول کشور را صرف واردات و خرید اقلامی نکنیم که پیش از این مادر بزرگهای ما خود تولید می‌کردند. دختران امروز ، مادران فردای این کشورند.
اگر به جای گشتن در فضای مجازی ، اینستاگرام و سر گرمی‌های رایج بی‌محتوا و بی ارزش از نظر تقسیم کار و مدیریت در خانه به فرهنگ مادر بزرگ هایمان رجوع کنیم کمک بزرگی به اقتصاد کشور خود کرده‌ایم.
دختری که بتواند برای برادر ، پدر و همسرش شال ، کلاه و ژاکت ببافد ارزش آن به مراتب بیشتر از دختری است که به فرانسه و انگلیسی آواز بخواند و شب تا روز در فضای مجازی به دنبال «لایک» و «فالوور» است.
جهش و رونق تولید یعنی وارد شدن به جهاد مبارک مصرف تولیدات داخلی و تولید در سطح خانواده ها ولو تولید چند تخم‌مرغ و یا یک تکّه لباس و سبزی خوردن خانواده باشد.
باید از مصرف کنندگی محض به سمت تولید در سطح خانواده ها پیش برویم. در کشور انگلستان طرحی در شهر لندن در حال اجراست که به هر خانواده ، در حاشیه‌ی شهر زمینی در حدود ۲۰۰ متر مربع داده می شود تا سبزی خوردن ، پیاز ، سیب زمینی ، هویج و ... را خود پرورش و استفاده نمایند تا بدانند که برای تهیّه‌ی محصول چه اندازه زحمت کشیده می‌شود و هم در تولید مصارف مورد نیاز خود به طور مستقیم نقش داشته باشند.
تصور کنید که اگر فقط ۱۰۰ هزار خانوار ایرانی به طور محدود در قالب طرحی مشابه به تولید محصولات کشاورزی ، شیر و پروتئین مصرفی خود و اطرافیانشان بپردازند چه نشاط و سرزندگی در بین مردم ایجاد و چه اندازه به تولید داخلی کمک خواهد شد.
رونق تولید و جهش تولید یعنی به بزرگی خود و کشورمان اعتقاد و اعتماد داشته باشیم. رونق تولید و جهش تولید یعنی به این باور برسیم که کلید حلّ مشکلات در داخل و دست خودمان است نه دست کت خدا (ترامپ) رونق تولید و جهش تولید یعنی مصرف محصول کشاورزی داخلی را به مصرف محصول خوش آب و رنگ خارجی که عمدتاً تراریخته و سرطان زاست ترجیح دهیم.
اگر در چند سال گذشته دولتمردان و خوش نشینان مجلس به پیام‌های رهبر فرزانه و مظلوم انقلاب توجّه می‌کردند و خود را به خواب نمی‌زدند ضمن اینکه ادای «کور و کرها» را در نمی‌آوردند الان برای ماسک و دستکش که فقط مقداری کاغذ ، پلاستیک و کش است دست گدایی به سمت امارات و کویت و... دراز نمی‌کردیم.
جناب آقای روحانی ماسک چیست که در داخل کشور نمی‌توانید تولید کنید؟
ماسک و دست کش پلاستیکی چیست که با کمبود آن در بیمارستان مواجه هستیم؟
جناب رئیس جمهور از شعار دادن دست بکش ، گوشمان از افتتاح پروژه های تخیّلی و ماوراییِ شما پُر است. لطف کنید در سال جدید سایه‌ی لطف و مرحمت خود را از سر کشاورزی و صنعت این کشور کم کنید و دست خود را از گلوی آنها بردارید ، بگذارید بنده‌های خدا نفسی بکشند.
انتهای پیام/*