ماسك را بايد بالاتر بكشيم...
ديدن اينروزهاى ايران
چشمها را بدجور آزار ميدهد...
شستن چشمها جواب نميدهد...
اين وضع ناجور را نبايد ديد...
بايد ماسك را براى همه چشمهايى كه باز كرديم الزامى كنيم...
در يك فضاى بسته بايد به چشمهاى بيدار ماسك زد...
ماسك بابادوز همان ماسكى كه بابا يك عمر به چشمهايش زد تا همه چيز را مثل گل سنبل ببيند!
بايد يك لايحه به شبنامه بفرستيم...
ساعت هفت بار نواخت...
دخترك گلفروش از من پرسيد؛ امروز هم نفسهاى من تميز به قلبم ميرسد؟
كرونا و فقر
در كدام كوچه پس كوچه خاكى اين روستا
به انتظار من نشسته است؟
ديشب بوى قنارى از آتشكده‌های سوسن و یاس می‌آمد...
نکند من هم امروز
با نفسی آلوده یا تنفسی دودآلود به مرده‌های عاشق این فصل اضافه شوم...
روز آلودگی من در کجای پائیز این بهار زودرس تعیین شده است؟
ماسک ها را باید بالاتر بکشیم
باید چشمهای خوابزده را پوشاند
برای چشمهای عمیق من
باید در این فضای بسته
ماسک را الزامی کنیم...
اشک چشم را ضدعفونی نمیکند اما
مانع انتشار درد مشترک به دیگران میشود...
براى كاهش درد ايرانى بايد به چشمهاى عميق ماسك بزنيم.
انتهای پیام/*