آخرین باری که بودم لخت و عور حمزه را می شست مردی مرده شور
با اشاره گفتم ای مرده شور من گنه کارم گناهم را بشور
تا شود کم اندکی تقصیر من بهر من بنویس ثواب روی کفن
مرده شور می دانست حرف مردگان گفت کارت چه بوده در جهان
گفتم ناتوانی پیر بودم مرده شور این کفن قسطی برم با خود به گور
گفت چند زن گرفتی، گفتم یکی از درآمد پرسید گفتم بازنشستگی
گفت طلاها را کجا کردی نهان گفتم حلقه نامزدی دادم بهر نان
گفت دوست دارم بگویی از خیار گفتم بازنشستم میوه با من چکار
گفت زنده بودی کرده ای تو اختلاس گفتم می بینی که هستم آس و پاس
گفت شهر کرمان با که داشتی رابطه گفتم مسافر کشی کردم با ضابطه
گفت سی سال چند گرفتی تو حقوق گفتم دو میلیون آن هم خریدم ماست و دوغ
گفت انگلیس بهتر است یا روس گفتم بهتر از هر دو رُخ دلدار و بوس
گفت علم بهتر است یا که ثروت این زمان دادمش پاسخ که علم هست ناتوان
گفت حق به حقدار می رسد در این جهان گفتمش حق مظلوم هست سهم قلدران
مرده شور حال زار من شنید ناگهان از شستن من دست کشید
اشک می ریخت گریه می کرد مرده شور کت کهنه پوشیدم نا نباشم لخت و عور
آمدم تا بر شما دهم نوید زنده می مانم تا بعد عید
هر زمانی خریدم قبری دو نبش زیر قبرم را نمودم سنگ فرش
می گذارم حمزه را زنده به گور تا بماند از تظاهر دور دور
انتهای پیام/*