بی خوابی (Insomnia) نوعی اختلال خواب است که 12 تا 20 درصد از بزرگسالان آن را تجربه کرده اند. بی خوابی ناتوانی در به خواب رفتن یا بیدار شدن مکرر و عدم توانائی برای به خواب رفتن مجدد است. بی خوابی با علائم روزانه مانند بی قراری و خستگی ارتباط دارد.
عوامل خطر:
همه افراد گهگاهی بی خوابی شبانه را تجربه کرده اند، اما عوامل زیر می تواند خطر به بی خوابی را افزایش دهد:
- جنس مونث
- سن بالاتر از 60 سال
- اختلالات روحی و بیماریهای جسمی
- استرس
- کارکردن در شیفت شب یا شیفت های در گردش
- تغییراتی در کارهای روزمره یا شیفت کاری روزانه
- مسافرت در محدوده های زمانی مختلف
علائم بیماری
بی خوابی عمدتا با ارتباطات فردی،عملکرد شغلی و عملکرد روزانه تداخل ایجاد کرده و با علایم زیر همراه است:
- اشکال در به خواب رفتن و خوابیدن
- خوابی که سبب رفع خستگی از بدن نمی شود- افرادی که احساس می کنند خوابیدن سبب طراوت و شادابی آنها نمی شود یا خواب شان کیفیت بدی دارد.
- اشکال در تمرکز و به یاد آوردن
- خستگی و خواب آلودگی در طول روز
- تغییر در خلق و خو- بیقراری،اضطراب و افسردگی
- کاهش انگیزه و انرژی
تشخیص:
تشخیص بی خوابی بر اساس تاریخچه دقیق و معاینه جسمی است.پزشک شما ممکن است همچنین یک یا دو مورد از اقدامات زیر را برای تشخیص دقیق مشکلات خواب در خواست نماید:
- آزمایشات خون و ادرار
- برنامه خواب – ثبت عادات خواب واقعی و الگوی خوابیدن برای بیش از 7 الی 14 روز
- مطالعه خواب(پلی سومنو گرافی) – یک آزمون شبانه برای تشخیص مشکلاتی مانند آپنه حین خواب.
پیشگیری
درمان بیماری
بی خوابی با رفتار درمانی و روش های دارویی درمان می شود. رفتار درمانی می تواند به بیمار در ایجاد الگوی تازه خواب و بهبود کیفیت خواب وثبات خواب کمک کند. رفتار درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- یادگیری عادت خواب سالم برای ارتقای کیفیت خواب
- راهکارهای کاهش نگرانی و آرام سازی بدن
- محدودیت زمانی که برای به خواب رفتن در رختخواب
- ایجاد یک زمانی بیداری منظم
- آرام درمانی برای بر قراری تعادل و تنظیم ساعت بیولوژیک بدن
داروهای متعددی برای درمان بیخوابی وجود دارند.با این حال،بسیاری از پزشکان مصرف داروهای خواب آور را برای مدت طولانی توصییه نمی کنند. شناسایی و درمان سایر مشکلات جسمی که ممکن است سبب بی خوابی شود، از جمله افسردگی مشکلات تنفسی و درد مزمن بسیار ضروری و با اهمیت است.
سلامت ویکی
عالی بود. واقعأ استفاده کردیم.