بیشترین تولید فرش در استان همدان مربوط به روستاها است. فرش دست بافت علاوه بر برخورداری از ارزش تولید و صادرات، هنر ماندگاری است که همدان به خوبی میراث دار آن بوده است.
به گزارش تاباک هدان ؛ در این میان برخی مشکلات باعث شده است که بافندگان فرش دست بافت در همدان انگیزه گذشته برای این کار را نداشته و صرفا به عنوان یک هنر و دل مشغولی در منزل به آن نگاه کنند.
آنچه که دست اندر کاران فرش دست بافت در همدان اذعان دارند این است که درآمد بافندگان فرش دست بافت در این استان به قدری پایین است که در ماه به زور کفاف خرج و مخارج آنها را می دهد.
دستمزد فرش بافان بسیار کم است و با توجه به این که زحمت زیادی دارد این کار درآمد زایی بالایی برای خانواده ها ندارد.
پیشتر که صنعت فرش دست بافت در همدان رونق داشت و محصول به خارج کشور صادر می شد، فرش با فان انگیزه بیشتری نسبت به کار خود داشتند و تلاش خوبی می کردند.
درآمد پایین و کاهش صادرات فرش از همدان مشکلاتی را برای بافندگان به وجود آورده است که حاضر نمی شوند با دستمزد پایین ببافند.
هم اکنون به صنعت فرش دست بافت در همدان نگاه خوبی نمی شود و دانش آموختگان رشته فرش نیز تمایل زیادی برای ورود به بازار فرش ندارند.
یکی دیگر از عمده مشکلات این قشر ورود فرشهای پاکستانی، چینی، نپالی و هندی به بازار فرش داخلی است که چون هزینه تولید این فرش ها ارزان تر از فرش ایرانی تمام می شود، بیشتر میل به اینها وجود دارد تا فرش تولید داخلی.
همدان این گنجینه دار صنعت فرش دست بافت کشور برای اینکه جایگاه اصلی خود در کشور را باز یابد نیازمند حمایت جدی دولت و دست اندرکاران این صنعت و هنر ماندگار است.
لذا ایجاد می کند نه تنها مسوولان، که خود بافندگان نیز در تحقق این هدف گام بردارند و نگذارند این هنر و صنعت به فراموشی سپرده شود.
