به گزارش تابناک یزد،فعلان حقوق صنفی کارگران در مناطق آزاد گفته‌اند شرایط تغذیه کارگران این مناطق با شرایط آب هوایی و محیط کار آنها همخوانی ندارد.
کارگری که تجربه چندین سال کار در منطقه ویژه عسلویه را دارد می‌گوید: از یکسو این منطقه در تمامی طول سال دارای آب و هوایی گرم و شرجی است و از سوی دیگر به دلیل فعالیت واحدهای مختلف پتروشیمی و پالایشگاهی در هوای عسلویه آلاینده‌هایی وجود دارد که تنفس طولانی مدت آنها باعث بروز بیماری‌های مختلف در افراد می‌شود.
یکی از کارگران قدیمی منطقه عسلویه درباره شرایط غذای کارگران می‌گوید: در بهترین حالت می‌توانیم امیدوار باشیم بعد از خوردن وعده‌های غذایی که توسط پیمانکاران تهیه می‌شو دسیر شویم اما مسموم نشویم، هرچند ابدا نمی‌توان از مسموم نشدن مطمئن بود. ترکیب اصلی وعده‌های غذایی ما را مواد قندی و چربی تشکیل می‌دهند و در عمل کارگران باید با مراجعه به بازار، مواد ویتامینی و پروتئینی بدن خود را تامین کنند.
این اظهارات در حالی است که بارها از غیر بهداشتی بودن شرایط پخت غذا و مسمومیت‌های غذایی دست‌جمعی کارگران عسلویه گزارش هایی منتشر شده است.
فعالان صنفی کارگری در منطقه ویژه عسلویه معتقدند دلیل این وضعیت وجود ضعف و ابهام در مقررات اشتغال نیروی کار منطقه ویژه اقتصادی عسلویه و فقدان نظارت بر تامین حداقل امکانات رفاهی کارگران است.
در ماده چهار مقررات اشتغال نیروی انسانی مناطق ویژه و آزاد اقتصادی آمده است: سازمان هر منطقه وظیفه دارد تا با مشارکت کارفرمایان و کارگران نسبت به تامین امکانات رفاهی مورد نیاز کارگران منطقه اقدام کند. در ادامه این ماده قانونی از تامین تسهیلات لازم برای تامین آذوقه و مایحتاج عمومی در کنار تامین مسکن، تاسیس اماکن ورزشی، فراهم کردن خدمات بهداشتی و درمانی به عنوان مصادیق امکانات رفاهی مورد نیاز کارگران مناطق آزاد یاد شده است.
همچنین در ماده سوم این مقررات آمده است که سازمان منطقه آزاد وظیفه دارد تا با اخذ ضمانت‌های لازم بر چگونگی عملکرد کارفرمایان به مفاد مقررات اشتغال مناطق ویژه و آزاد اقتصادی نظارت کند.
منابع خبری ایلنا تاکید دارند با وجود آنکه یکی از مهمترین راه‌های کاهش
اثرات کار در محیط آلوده، مصرف سبزیجات تازه و مواد غذایی با کیفیت است،
اما شرکت‌های پیمانکاری عسلویه برای جبران کسری هزینه‌های خود سبد غذایی
کارگران را از نازل‌ترین و بی‌کیفیت‌ترین مواد غذایی موجود در بازار تامین
می‌کنند و بیشتر کارگران مجبورند تا بخشی از درآمدهای ماهیانه خود را بابت
خرید مواد غذایی مناسب با محیط کارشان هزینه کنند.
ایرادی که از سوی این گروه از کارگران به ناکارآمدی مقررات اشتغال در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی گرفته می‌شود از آن جهت حائز اهمیت است که ازیکسو به موجب ماده 151 قانون کار کارفرمایان کارگا‌های دور افتاده مکلف به تامین وعده‌های غذایی مورد نیاز کارگران خود شده‌‌اند و از سوی دیگر به موجب مقررات فصل چهارم همین قانون مدیران تمامی کارگاه‌های مشمول موظفند تا زیر نظر بازرسان اداره کار تمامی مقررات و آیین نامه‌هایی را که اجرای آنها از سوی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی ضروری تشخیص داده شده را اجرایی نمایند.