طنز های قومیتی را به اشتراک نگذاریم

یکی از معضلات جوامع جهان موضوع نژاد پرستی و شیوه‌های برخورد با آن است. بر‌خلاف اینکه ایران یکی از کشورهایی است که در زمینه نژاد‌پرستی از حامیان نژادهای ستم دیده بوده است، اخیراً با کمک فضای مجازی حجم زیادی از پیام‌های حاوی تحقیر و تمسخر اقلیت‌های قومی یا مذهبی در این فضا به اشتراک گذاشته می‌شود. طنز هایی که گفته می‌شود معمولاً از انسان‌هایی با پیشینه نژادی و قومیتی واقعی صحبت می‌کند و شاید همین دلیل که برخی مردم کشور از انتشار این پیام ها ناراحت می‌شوند کافی‌‌ باشد تا از اشتراک آن‌ها امتناع ورزیم؛ خیلی از آنهایی که این جوک‌ها را درست می‌کنند تصور می‌کنند که از یک سیاره دیگر آمده ‌اند و نمی‌دانند جوک گفتن به این ترتیب موجب دشمنی اجتماعی می‌شود.
نباید فراموش کرد که این طنز ها می‌توانند چه تاثیرات منفی‌ای بر اطرافیانمان داشته باشد. از تبعات انتشار پیام‌ها می‌توان به این اشاره کرد که این قومیت‌ها به انزوای اجتماعی کشیده ‌می‌شوند و خود را از دیگر قومیت‌های ایرانی جدا کنند و از طرف دیگر این جوک‌ها همبستگی و هم‌افزایی ملی را تخریب می‌کنند؛ همچنین وقتی جوک‌های قومیتی به یک اپیدمی یا بیماری همه‌گیر تبدیل شود همه قومیت‌ها علیه یکدیگر شروع به شایعه‌سازی و جوک گفتن می‌کنند. فارس‌ها علیه ترک‌ها، ترک‌ها علیه فارس‌ها، کردها علیه لرها، لرها علیه عرب‌ها و این زنجیره همچنان تکثیر می‌شود و باعث می‌شود اعتماد اقوام ایرانی به هم نابود شود.
بی تردید این معضل اکنون آتشی است زیر خاکستر، آتشی که شخصیت، فرهنگ، حرمت و عزت نفس افراد را از درون می‌سوزاند و زمانی رنجش‌ها عیان خواهند شد که نه در قالب جوک و طنز و کنایه، بلکه شاهد برخورد و پرخاش‌های مستقیم در جامعه باشیم. این ضد فرهنگ تا اندازه‌ای در جامعه رواج پیدا کرده است که قانع کردن افراد بر نادرست بودن این رفتار بسیار دشوار است. ولی اگر از کسانی که این جوک ها را می‌سازند یا به عنوان مصرف‌کننده فرهنگی به آن می‌خندند بپرسید که آیا مصداقی از این جوک ها را در شخصیت آن شهر یا قوم دیده است یا نه هیچ توضیحی ندارد؛ به عبارتی گروهی متهم به عادات و فرهنگ نادرست می‌شوند که در واقع از آن عاری هستند یا اگر نشانه‌هایی باشد در حد رفتارهای متعارف است. نباید از یاد برد که ما در دوره ای زندگی می‌کنیم که حتی تاثیر خانواده در شکل‌گیری شخصیت افراد به حداقل رسیده است و عمدتاَ رسانه‌ها تاثیر غیرقابل انکاری دارند و پرواضح است که نمی‌توان افراد را به‌واسطه این‌که اهل کدام شهر یا کشور هستند پیش داوری کرد و در پایان باید گفت جامعه‌ای که برای هموطنان زلزله زده‌اش جوک بسازد و عده‌ای به آن بخندند جامعه‌ی خطرناکی است.