به گزارش تابناک از قزوین به نقل از خبرگزاری فارس از آبیک، سه کانون شکننده در محدوده استان قزوین وجود دارد که دشت اللهآباد منتهی به جنوب شهرستان آبیک، بخشی از شهرستان بویینزهرا و بخشی از انتهای شهرستان قزوین که شامل شمال بویینزهرا میشود به عنوان مولد گرد و خاک و ریزگردهای این استان است.
ناگفته پیداست که علل بروز پدیده ریزگردها طی چند سال اخیر، کانونهای مذکور بوده و به ویژه شهرستان آبیک در مقطعی هم به کانون ریزگردها تبدیل شده و در حال حاضر هم خالی از این میهمان ناخوانده نیست.
دشت جنوبی اللهآباد به وسعت 64 هزار هکتار بین شهرستانهای بویینزهرا و آبیک واقع شده که حدود 45 هزار هکتار از آن کانون ریزگردها بوده که به گفته کارشناسان، وسعت این کانون در فصول مختلف، متفاوت است.
وجود ریزگردها در اراضی جنوبی شورهزار شهرستان آبیک طی سه سال اخیر مسؤولان بسیاری را به سمت خود کشانده که میتوان به حضور رئیس سازمان محیط زیست کشور، مسؤولان سازمان جنگلها و مراتع، استانداران فعلی و پیشین قزوین و دیگر مسؤولان استان و شهرستان آبیک اشاره کرد که در بیشترین بازدیدها خبرنگاران شهرستان هم حضور داشتهاند.
در این بازدیدها، مسائل و بحثهای مختلفی از سوی مسؤولان مطرح و مورد نقد و بررسی قرار گرفت و راهکارهای مختلفی هم پیشنهاد داده شد.
آخرین اتفاقی که برای اراضی بیابانی جنوبی شهرستان آبیک رقم خورده، اختصاص حدود 20 میلیارد ریال اعتبار برای بیابانزدایی بوده که این اعتبار به تازگی از محل سفر هیأت دولت به استان قزوین تخصیص شده است.
عملیات بیابانزدایی قرار است با مشارکت بسیج سازندگی و بخش خصوصی در حدود دو هزار هکتار از اراضی جنوبی شهرستان آبیک صورت گیرد و آبیاری آن هم به صورت دستی و با تانکر انجام میشود که برای حفظ آن قُرُق و قُرُقبان هم در نظر گرفته شده است.
گرچه حرکت مذکور، جرقهای برای بیابانزدایی اراضی جنوبی شهرستان آبیک محسوب میشود اما ذکر چند نکته لازم و ضروری به نظر میرسد که در این مقال به آن اشاره میشود.
حدود 25 هزار هکتار از اراضی شهرستان آبیک جزء اراضی بیابانی محسوب میشود که احیای این میزان اراضی نیازمند برنامهریزی مدون، مناسب و قابل اجرا است و بیابانزدایی باید به صورت مستمر و هر ساله انجام شود.
اگر احیای اراضی بیابانی شهرستانهای آبیک و بویینزهرا به موقع و برنامهریزی شده تحقق نیابد به اذعان مسؤولان تا چند سال آینده، استان قزوین به خوزستان دیگری تبدیل میشود و استانهای کرج، تهران، قم و اراک را هم از ریزگردها مستفیض میکند چراکه کانون ریزگردهای استان قزوین به استانهای البرز، مرکزی، قم و تهران متصل شده است.
در صورت عدم اجرای برنامههای هماهنگ و پایدار از سوی تمام ادارات متولی و در تمام استانهای همجوار، متأسفانه در اندک زمانی شاهد ایجاد کویری و کانون ریزگردها با بار شدید نمکی در منطقه خواهیم بود که زندگی بیش از بیست 20 میلیون انسان در استانهای تهران، البرز و قزوین را با خطر جدی مواجه میکند.
بنابراین اگر عملیات بوتهکاری در اراضی جنوبی و همان دشت اللهآباد متوقف شود و کویری شدن این دشت ادامه یابد، به مراتب و به دو دلیل آثار بدتری به همراه خواهد داشت؛ نخست رشته کوه البرز که همانند دیواری عمل میکند و اسکان بیش از 20 میلیون نفر و سایر آلودگیهای تولیدی این جمعیت عظیم و ترکیب این دو عامل، خود تهدید بزرگی را به همراه دارد.
بنابراین مسؤولان نباید اشتباهی که گذشتگان مرتکب شدند و مجوز برای احداث نیروگاه شهید رجایی و کارخانه سیمان و گاوداریها را در جوار شهرستان آبیک دادند، را تکرار کنند یعنی نباید اجازه دهند پدیده ریزگردها پیشرفت کرده و دود آن در آینده نه چندان دور به چشم مردم استان قزوین، شهرستان آبیک و استانهای همجوار برود چراکه آن زمان دیگر باید گفت خودکرده را تدبیر نیست و نمیتوان مشکل را بر گردن دیگران انداخت.