به گزارش تابناک - جزیره، وی آخرین صدای ماندگار نواحی ایران را داشت که مردم از اجراهایش در جشنواره موسیقی فجر، موسیقی نواحی و موسیقی‌های مذهبی در آلمان مدهوش شده بودند.
استاد مارگیری که یکی از پدیده‌های عرصه موسیقی درمانی در دنیا محسوب می‌شد در روستای بندزرک میناب زندگی می‌‌کرد که ساعاتی پیش براثر کهولت سن و بیماری در سن 80 سالگی بدرود حیات گفت.
از وی در یکی از جشنواره موسیقی در دهه 60 به عنوان پنج صدای ماندگار نوایی ایران نیز تقدیر شده است.
موسیقی زار یکی از موسیقی‌های محلی جنوب ایران و مربوط به مردمان کناره خلیج فارس است.
در این موسیقی از سازهای گوناگونی استفاده می‌شود. یکی از این سازها تنبیره یا تنبوره نام دارد، که فقط توسط بابازار یا شخص دیگری که او اجازه بدهد نواخته می‌شود. مضراب این ساز از شاخ گاو یا گوسفندی که برای اجرای مراسم قربانی شده ساخته می‌شود.
آهنگ خون که آهنگی با ضرباهنگ تند است و هنگامی که خون را می‌آورند اجرا می‌شود جزئی از موسیقی زار به شمار می‌آید.
در باور باورمندان به آیین زار٬ برخی از انسان‌ها، توسط نیروهای نامرئی که به عنوان باد شناخته می‌شوند تسخیر می‌شوند. این بادها شخصیت‌های گوناگونی دارند، و بیماری و افسردگی و روان‌پریشی شخص تسخیر شده را باعث می‌شوند.
آیین زار برای درمان آن‌ها برپا می‌شود. هزینه‌های برپایی این آیین توسط بیمار تقبل می‌شود. مرحوم مارگیری یکی از چند بابازار محدود و انگشت‌شمار باقی مانده در این حوزه تخصصی موسیقی بود.
بابازار در واقع عنوانی است که به استادان این شاخه از موسیقی می‌رسد، همچنین در حال حاضر در مناطقی همانند قشم، هرمز، بندرخمیر، میناب و بندرعباس این موسیقی و این نوع درمان رواج دارد.