آرزوی هر پدر و مادری است که فرزند خود را به قول معروف از آب و گل درآورده و به سامان برساند و جوانان به آنچه در چارچوب قانون، شرع وعرف پیوند ازدواج نامیده می شود، گردن نهند.
با این وجود چند صباحی است که برخلاف این آرزوها و نیازهای طبیعی، در خانواده هایی که جوان دم بخت دارند کمتر صحبت جدی در مورد ازدواج به گوش می رسد و تنها با دعای عاقبت بخیری برای همه جوانان قائله ختم می شود.
برخی مشکلات اقتصادی از جمله دلایل عدم تمایل جوانان برای ورود به زندگی مشترک عنوان می شود؛ البته که این مسایل به خصوص در شهرهای بزرگ تاثیر غیرقابل انکاری بر ازدواج جوانان داشته اما نباید اینها را دستاویز قرار داده و از دیگر موارد چشم بپوشیم.
منطقی نیست که با پیکان مشکلات اقتصادی، تغییرات فرهنگی را به حاشیه برانیم؛ یکی از این تغییرات فرهنگی نحوه برگزاری جشن ازدواج و فراهم کردن مقدمات آن است که این روزها با وجود غرولندهای خانواده ها که یک سرش به پول می رسد، روز به روز بر زرق و برق جشن ها افزوده می شود.
واگیر گرایش به تجمل، خودنمایی و یا چشم و هم چشمی، نامش را هر چه که بگذاریم هم در بین دختران و پسران جوان و هم در بین پدران و مادران از اقشار مختلف غیرقابل انکار است.
شعارها گوش فلک را کر می کند اما دریغ از اندکی تامل که یک جوان بیست و چند ساله که به هر کیفیتی هفت خان تحصیلات دانشگاهی و خدمت سربازی را پشت سر گذاشته، چگونه می تواند از پس تامین مسکن و خرید ماشین با این نرخ های نجومی بربیاید؟
به دادگاه خانواده سر بزنیم؛ آیا حساب سرانگشتی زندانیان مهریه نباید درس عبرتی برای سایرینی باشد که فیلشان یاد هندوستان می کند؟ تعداد سکه های مهر قابل پیگیری قانونی از سوی زوجه به 100 کاهش یافته، اما زیربار تعهد پرداختن یک میلیارد ریال رفتن آن هم برای یک جوان بیست و چند ساله کم است؟
در این شرایط اقتصادی که جوان دیروزی گرم و سرد چشیده از پسش برنمی آید، جوان امروز چگونه می تواند زیر بار مسوولیت برود و هزینه های یک زندگی را با درآمدی حول و حوش خط فقر و انتظارات آنچنانی تامین کند؟
این درست که از هر جمله بوی پول به مشام می رسد اما شاید مشکل اصلی در فرهنگ حاکم بر خانواده ها باشد؛ رواج تفکر ناصواب اولویت تمکن مالی، به بودن در کنار شریک لحظه های شادی و همدم روزهای ناخوشی در بین جوانان و پدر و مادرهایی که این روزها پول دوست تر از همیشه، با شرط های نابجا جوانان را هرچه بیشتر به سمت تجمل و توقع های نامعقول و در نتیجه ازدواج در سن بالا سوق می دهند!