دهم اردیبهشت ماه برای اولین بار برخی خبرگزاری ها و رسانه ها زمزمه هایی را در خصوص احتمالی گرانی بنزین از روز پنج شنبه شروع کردند. این موضوع با واکنش جدی از سوی مسئولان مرتبط مواجه نشد تا اینکه روز چهارشنبه مردم با اطلاع از احتمال گرانی بنزین شهرتهران و سایر شهرهای کشور را به پارکینگ خودروهایی که در صف های طولانی بنزین ایستاده بودند شاید یک باک بنزین هزار تومانی بیشتر از بقیه نصیب شان بشود، تبدیل کردند.
به گزارش «تابناک»، خبر این بود که «طرح سهمیه‌بندی بنزین احتمالاً از ساعت ۲۴ روز پنج‌شنبه آغاز می‌شود و قیمت بنزین سهمیه‌ای احتمالا ۱۰۰۰ تومان در هر لیتر باقی خواهد ماند. این خبر حاکی از این بود که سهمیه هر خودرو بنا به روال چند سال قبل به همان 60 لیتر در ماه خواهد رسید و این مقدار سهمیه بنزین در محدوده قیمتی هزار تومان باقی خواهد ماند و مابقی نیاز باید به صورت آزاد تامین شود.»
همچنین گفته شد که «طرح سهمیه‌بندی بنزین به تصویب شورای هماهنگی اقتصادی سران قوا رسیده است و هیأت دولت قصد دارد احتمالاً از روز پنج‌شنبه آن را اجرایی کند.» این موضوع البته نه در قانون بودجه سال 98 آمده است و نه اینکه مجلس شورای اسلامی به واسطه تعطیلات یک هفته نمایندگان برای سرکشی به حوزه های انتخابیه، در جریان آن قرار داشت.»
آنطور که در خبرها آمده بود بنزین آزاد قرار است لیتری 2500 تومان عرضه شود و مردم پس از مصرف 60 لیتر بنزین سهمیه ای به قیمت هر لیتر هزار تومان پس از آن مصرف آیاد خود را باید با نرخ 2500 تومان تامین کنند. همین مساله باعث شد که جمع کثیری از مردم در مقابل پمپ های بنزین صف های طولانی تشکیل داده و شهر را برای یک باک بنزین بیش از هر زمان دیگری شلوغ کنند.
البته وزارت نفت بلافاصله و با مشاهده این شرایط موضوع را تکذیب و تاکید کرد که فعلا این طرح یعنی سهمیه بندی بنزین اجرا نخواهد شد و همین مساله تاحدودی باعث فروکش کردن ازدحام خودروها در پمپ های بنزین تهران و سایر شهرستان ها شد؛ هرچند برخی در این مورد به باور نرسیدند و همچنان در صف ها منتظر دریافت بنزین هزار تومانی هستند.
طبیعتا در شرایط اقتصادی فعلی کشور که هر روز گرانی بیداد می کند و مردم دچار مشکلات فراوانی در ارتباط با تامین معیشت و نیازمندی های خود هستند، اجرای طرح سهمیه بندی بنزین مساله نادرست است که می تواند موج دیگری از تورم و گرانی را بر دوش و گرده مردم به ویژه اقشار متوسط و ضعیف جامعه تحمیل کند. لذا در وهله اول مخالفت جدی خود را با این موضوع ابراز می داریم.
اما نکته بعدی در ارتباط با رفتاری است که مردم کشور ما در مقابل گرانی ها از خود نشان می دهند. در همه جای دنیا وقتی کالایی گران می شود، مردم از آن استقبال نمی کنند تا قیمت تعدیل شده و مردم آنچه را درست تشخیص می دهند بتوانند با قیمت مورد انتظار و در حد توان خود تامین کنند؛ اما رفتار مردم کشور ما در مقابل گرانی ها دقیقا خلاف آن چیزی است که در سایر نقاط دنیا می توان دید.
همین رفتار باعث می شود که سودجویان و دلالان کشور ما را بهشتی برای خود تصور کنند و هر از گاهی به ویژه در شرایط نامساعد اقتصادی کیسه خود را از رفتار نادرست مردم در مقابل گرانی ها پر کنند. به این صورت که کالایی را یا عرضه نمی کنند یا شائیبه گرانی آن را مطرح می کنند و از آنجایی که مردم تصور این را دارند که زودتر خرید بکنند تا در آینده گران نشود، بسته به یک اصل خیلی طبیعی یعنی عرضه و تقاضا کالاهای سودجویان و دلالان هر روز گران تر می شود و مردم باید پول بیشتری بابت آن پرداخت کنند.
اگر رفتار مردم ما طبیعی و بر اساس اعتماد به یکدیگر و تلاش برای جلوگیری از افسارگسیختگی قیمت ها و همچنین جلوگیری از رواج دلالیسم و سودجویی باشد، طبیعتا شاید گرانی اندکی را شاهد باشیم، اما هیچوقت قیمت ها مشابه آنچه در یکسال اخیر شاهد آن بوده ایم، هر روز از روز قبل سبقت نمی گیرند و این دقیقا مرتبط است با نوع رفتاری که ما از خودمان در مقابل گرانی ها نشان می دهیم.
در همین مساله بنزین که آن را می توان اوج نمایش رفتار نادرست در مقابل گرانی دانست. مردم زمینه را کاملا مهیا کرده اند برای آنچه دولتمردان یا سایر ارکان ب دنبال اجرای آن هستند. اگر مردم از آنچه می خواهد اجرا بشود، ناراضی هستند باید نارضایتی خود را با نخریدن نشان بدهند نه با صف کشیدن برای خرید! این رویه اشتباهی است که طی یکسال گذشته در مورد سایر کالاهایی که بعضا برای آن ستاد تنظیم بازار تشکیل شده، کمیاب شده و یا افزایش قیمت داشته است، در پیش گرفته ایم.
مگر یک باک بنزین چقدر باعث صرفه جویی ما در هزینه ها می شود که مردم برای آن حاضر شدند در صف های عریض و طویل پمپ بنزین ها بیاستند، وقت خود را هدر بدهند، استهلاک ماشین و مصرف سوخت شان را به جان بخرند و شهر را آلوده کنند و دچدیروز تهران و برخی از ار ترافیک که روز گذشته تا این اندازه برای دریافت یک باک بنزین بیشتر با قیمت هزار تومان خود را به تکاپو انداختند؟
این رفتار آسیب زننده و غلطی است که مردم ما دچار آن شده اند، سهم دولت و حاکمیت هر اندازه در این امر دخیل بوده قبول، اما ما خودمان چقدر در تسری و فراگیر شدن این رفتار اشتباه و آسیب زننده مشارکت داشته اسم و سهم داریم؟ به نظر می رسد جامعه و مردم ما در برخی زمینه ها دچار مشکلات و آموزش های نادرستی شده اند که باید این رفتار را اصلاح کرد، شاید دیگر برای گران خریدن مردم صف نبندند
