«تابناک کرمان»، حسن عباسی؛ جراح و قصاب هر دوچاقو به دست دارند، یکی برای نجاتِ جان موجودی و دیگری برای گرفتن جان جانداری، جراح و چاقوکش هر دو چاقو به دست دارند ، اولی برای کاهش درد و رنج انسان و دومی برای آزار و رنجش آدمی، گاهی افتراق بین جراح ، قصاب و چاقوکش سخت میشود.
هر چاقو به دست تحصیل کردهای را نمیتوان جراح نامید! جراح قبل از جراح بودن پزشک ، طبیب ، حکیم و قسم خورده تا از علم خود و چاقویش در جهت کاهش درد و رنج انسانها استفاده کند.
جراح در صورت ضرورت چاقو میکشد، زمانی دست به تیغ میبرد که به بهبود حال دردمند و رنجوری بتواند کمک کند. تیغِ جراح میسازد ، ترمیم میکند ، موجب آبادی میشود ، نه آنکه موجب خرابی و تباهی گردد.
جراح بیدلیل تیغ نمیکشد، دردی را که با دارو ، ورزش و صحبت کردن بتواند مداوا کند با «تیغ و چاقو» برای کسب درآمد بیشتر به مبارزه دعوت نمیکند.
جراح میداند که برای رفع مشکلی ، دردی یا ناهنجاری در بدن با چاقویش باید چندین بافت طبیعی و نرمال را بِبُرد و بازسازی کند پس کار اضافه و بیمنطق نمیکند.
جراح هر بیماری، با شکم درد را به منظور خارج کردن آپاندیسش باز نمیکند، جراح بیماری را با دیسک کمر برای کسب درآمد بیشتر نمیترساند ، «هول و بلا» به جانش نمیاندازد ، به او نمیگوید فلج میشوی ، چنین و چنان میگردی تا او را مجبور به جراحی کند هم «روح و روانش» را تخریب کند.
جراح هر تودهی چربی را از بدن خارج نمیکند، هر فتقی را عمل نمیکند، جراح به جای کشیدن چربی شکمِ بیمار برای چند میلیون تومان پول غیرحلال او را تشویق به ورزش و رژیم درمانی میکند و بدن بیمارش را خط خطی نمیکند.
جراح بدن بیمار خود را ، زانو ، لگن ، کمرش را با «پیچ و مهره» و «پیچ و پلاک» پُر نمیکند تا پورسانت دریافت کند.
جراح در ازای دریافت پول وقت و تحصیلاتش را صرف کوچک کردن دماغ و گذاشتن پروتز در اینجا و آنجای بیمارش نمیکند.
جراح بین خودش و آرایشگر تفاوت قائل است، کاری را که بتواند با رژیم غذایی ، ورزش و دستور دارویی انجام دهد با چاقوکشی حل نمیکند.
لازم است بیماران محترم و دردمند، در مراجعه به جراح دقت کافی داشته باشند تا خدای نکرده اشتباها به جای مراجعه به جراح ، به قصاب یا چاقوکش مراجعه نکرده باشند.
انتهای پیام/*