مشکلات ترافیکی به چند دسته ذیل تقسیم میشوند
- مشکلات فرهنگی
- مشکلات ساختاری
- مشکلات اجرایی
پیمان سپنتا
میدان
در تصویر زیر ورود و خروج صحیح ( به رنگ سبز )
و حرکت اشتباه با رنگ قرمز را نشان میدهد
در میدان‌ها اگر رانندگان سه مورد را اگر رعایت کنند ترافیک نداریم
1- حق تقدم با خودروهای داخل میدان است.
2- حق تقدم در داخل میدان با خودروی سمت راست است.
3- انتخاب مسیر صحیح
اگر میدان را یک خیابان فرض کنیم منطق به‌ما حکم میکند که خودرویی که قصد ورود به میدان را دارد از فرعی به اصلی می‌آید و دیگر اینکه باید میدان خالی شود تا خودروهای جدید بتوانند وارد شوند !
با این دو منطق متوجه می‌شویم که حق تقدم با خود روی داخل میدان است
و بین خودروهای داخل میدان هم خودروی سمت راست باید خارج شود تا سمت چپ بتواند به سمت راست بیاید و خارج شود
اگر این اصول را در نظر بگیریم بسیاری از مشکلات میدان‌ها حل میگردد.
علائمی که در ایران استفاده نمیشود !
تابلوی جهت نما در زمینه سیاه و با کادر گرد که در تصویر قبل گذاشته شده و عموماً در بالای چراغ قرمز نصب میشود به راننده حکم میکندفقط بایستی بصورت مستقیم مسیرش را ادامه دهد و پیچیدن به چپ و یا راست حتی اگر ورود ممنوع نباشد امکان ندارد و ممنوع است
این تابلو را با تابلوی خیابان یک‌طرفه اشتباه نگیرید !
تابلوی خیابان یک‌طرفه زمینه آبی و کادر مستطیل دارد!
این تابلو که عملاً در کشور ما ناشناخته است برای جلوگیری از بروز ترافیک و تصادفات نصب میگردد در بسیاری از خیابانها بطور مثال کوچه و یا خیابان فرعی سمت چپ وجود دارد که ورود ممنوع نیست اما اگر خودرویی بخواهد به سمت چپ گردش داشته باشد و وارد آن کوچه و یا خیابان فرعی بشود موجب اخلال در ترافیک خودروهایی میگردد که از سمت مقابل می آیند
و یا در چهار راه‌هایی که پر تردد هستند و اکثراً مسیر ورودی شهر هستند که حجم ترافیک خودروهای مقابل زیاد میباشد و با گردش به چپ حتی یک خودرو چندین خودروی مقابل مجبور به توقف و بروز ترافیک میشود ، نصب میگردد.
پس با نصب این تابلو تمام خودروها اجباراً بایستی در جهت مشخص شده به حرکت خود ادامه دهند و معمولاً در فاصله کوتاهی پس از آن محلی برای دور زدن وجود دارد که راننده بتواند دور بزند و در مسیر دلخواه خود بدون ایجاد ترافیک ادامه دهد.
راکت
به تصویر قبل نگاه کنید
این نوع ایجاد مسیر در اصطلاح راکت (بدلیل شباهت آن به راکت تنیس) گفت میشود البته در کشور متأسفانه از این ابتکار خلاقانه استفاده نشده ولی در اروپا تقریباً در داخل و خارج شهرها راکت‌های زیادی برای حفظ امنیت ، صرفه جویی در احداث تقاطع‌های غیر همسطح ، روان شدن ترافیک و کاهش گره ترافیکی و تصافات استفاده میشود.
انواع دیگر راکت و مکانهای استفاده از آنها را متعاقباً برایتان عرض میکنم
کاربردهای این نوع مسیرها را در شکلهای ذیل میتوانید مشاهده کنید؛
آیا بنظر شما این روش ایمن‌تر و مطمئنتر برای گردش به چپ نیست؟
فلسفه و فوائد وجود پارکومتر یا پارکبان
در بسیاری از کشورها سالهاست از پارکومترهای مختلف استفاده میشود
البته در ایران بعلت مشکل در پرداخت و نداشتن سکه‌ای که بتوان هزینه آنرا پرداخت چند سالی است از پارکبان استفاده کردند
اما واقعاً چرا بعضی از نقاط را بصورتی مشخص کردند که برای پارک خودرو بایستی پول پرداخت کرد.
اگر دقت کرده باشید و به خارج از کشور سفر کرده باشید مشاهده کردید هزینه پارک خودرو بسیار ناچیز است
اما نکته مهم این است که اگر همین پول ناچیز را نپردازید جریمه سنگینی بایستی بپردازید
پس نکته در ایجاد نظم مییاشد که راننده را موظف نماید
شاید سوال کنید موظف به چه چیزی ؟
جواب این است ، موظف باینکه خودروی خود را در مکانهای شلوغ برای مدت زیادی پارک نکنید و در تمام نقاط دنیا البته غیر از ایران ! اصلاً به درآمد آن توجهی ندارند بلکه به نوعی‌راننده را مجبور میکنند حداکثر ۲ ساعت مجاز به پارک خودروی خود در این مکانها میکند و پس از گذشت دو ساعت بایستی خودرو را بردارید تا جای پارک برای اشخاص دیگر در ساعات کاری وجود داشته باشد.
سیستم پارکومترهای خارج از کشور بدین صورت است که یک خودرو حداکثر دو ساعت با پرداخت هزینه ای کم مجاز به پارک در مکانهای شلوغ میباشد در غیر اینصورت جریمه میشود و اگر بیش از یک‌روز خودرو در آن محل پارک شود آن خودرو توسط پلیس بوسیله جرثقیل به پارکینگ می‌برند.
یعنی حتی کارمندان و مغازه داران بایستی یا به‌فکر پارکینگ ثابت برای خود باشند و یا با وسایل عمومی به محل کار خود بیایند و در روزهای کاری و ساعات کاری پارکینگهای کنار خیابان فقط جهت ارباب رجوع است.
یادآوری اینکه محلهایی که پارکومتر دارند با خطکشی آبی مشخص میشوند.
نصب دستگاه‌های اتوماتیک برای محاسبه و پرداخت و کنترل ساعات پارک بسیار ساده و مثل یک تلفن عمومی میباشد ضمن اینکه استفاده از یک‌نفر بعنوان پارکبان بخش عمده ای از درآمد این بخش را بخود اختصاص داد، بدون اینکه گره ای از مشکل ترافیک باز کند.
پس کوته فکری است اگر فقط به محل‌های پارک به چشم درآمد نگاه کنیم چون در واقع یک شغل کاذب درست کردیم که هزینه آنرا بدون هیچگونه فایده ای در خصوص بهبود ترافیک ، مردم بایستی بپردازند .
۵ مشکل عمده ترافیک در کشور ما
پنج ( ۵ ) مشکل عمده ترافیک در کشور ما چیست؟
۱- اولین مشکل و مهمترین آن ، این است که کارشناسان ترافیک ما از عزیزان راهنمایی و رانندگی انتخاب میشوند !
می پرسید چرا؟
چون این عزیزان نظامی هستند و نظامیان در تمامی کشورها ممنوع الخروج !
پس این عزیزان نمیتوانند به سایر کشورها بروند و ببینند که آنها برای حل مشکلات مشابه که شاید سالهای قبل در آن کشورها چگونه و چه راه حلی برای این مشکلات پیدا کرده اند. و مجبور هستند به قول معروف دوچرخه را دوباره اختراع کنند !
پس یا از افراد دیگری استفاده شود و یا به کارشناسان اجازه خروج از کشور برای بازدید و مشاهده داده شود.
۲- مشکل دوم عدم تطبیق استانداردهای روز دنیا با قوانین و عملکرد ترافیکی است.
متأسفانه بسیاری از مسئولین بدون توجه به استانداردهای بین‌المللی و تجربیات کشورهای دنیا ، خود راه حلی را بدون توجه به عواقب پیشنهاد و آنرا بدون نظر کارشناسان اجرا میکنند و در نهایت مشکل که حل نمیشود هیچ ، بلکه مشکل دیگری هم اضافه میگردد و از همه بدتر حاضر به قبول اشتباه خود نبوده مجدداً راه حل غیراصولی دیگری را اجرا میکنند و در نهایت بدون جوابگویی این سوء مدیریت، پست و مشکلات را برای نفر بعدی به ارث می‌گذارد.
۳- سومین مشکل عمده در کشور ما این است که برای ایجاد راه‌ها، خیابانها ، معابر و تقاطع‌ها در ابتدا و بدون توجه به استانداردها و باری به هر جهت آنها را احداث می‌کنیم وبعد بدون اینکه دنبال مشکل و رفع آن باشیم درصدد احداث و پیدا کردن راه حلهای عجیب می‌باشیم .
۴- مشکل عمده در مدیریت ما بخصوص در ترافیک این است که فکر می‌کنیم از همه بیشتر میفهمیم و فکر می‌کنیم خط کشی ها و تابلوها و سایر علایم و ... خارج از کشور سوسول بازی و هزینه اضافه است و به خیال خودمان صرفه‌جویی می‌کنیم مثل جمع‌آوری چراغ‌های راهنما و عدم خط کشی صحیح خیابانها و عدم نصب تابلوهای رعایت حق تقدم و ایست و ... که به خاطر همینها هر ساله بسیاری جان و سلامت و مالشان را از دست میدهند و متأسفانه با بی مسئولیتی تمام تقصیر را به گردن راننده می‌اندازیم.
۵- حالا که به اینجا رسیدم می‌بینم اگر پنجاه مورد هم می‌نوشتم باز هم مشکل وجود دارد ولی پنجمین مورد این است که ما اختیار و کنترل ترافیک شهر و جاده را به راننده که میتواند شخص متخلفی باشد واگذار کردیم و رانندگان و خودروها را کانالیزه و با ایجاد مسیر صحیح و استاندارد و علائم کانالیزه نکردیم. کاری که بسادگی میشود انجام داد یک مثال ساده: اگر ده توپ را روی زمین رها کنیم هر کدام به سمتی میرود ولی اگر همین توپ‌ها را در یک کانال باریک بریزیم منظم پشت سر هم و با سرعت به مقصد میرسند.
پیاده محوری و نوع قوانین
بافت شهری و مدل شهرسازی کشور ما بیشتر شباهت به اروپا دارد تا آمریکا
ولی متأسفانه قوانین راهنمایی و رانندگی ما به سبک و برگرفته از قوانین آمریکایی است.
البته بسیار مشکل است که بخواهیم ذهنیت رانندگان را در کوتاه مدت نسبت به نوع قوانین عوض کنیم ولی حداقل کاری میشود کرد این است که فرهنگ و بافت شهری را به سبک و تجربه اروپا عوض کنیم واین همت شهرداری ها را میطلبد.
باید توجه داشت که عابر پیاده شامل :
- مادر و نوزاد در کاسکه،
- افراد مسن،
- معلولین ،
- کودکان
- و حتی نابینایان و میشوند
در اروپا بیشتر پیاده محوری مد نظر است و به عابر پیاده بیشتر ارزش قائل میشوند تا خودرو و خودرو محوری
به این صورت که استفاده از خودرو غیر از موارد خاص اصلا به صرفه نیست و اکثر مردم ترجیح میدهند پیاده به کارهایشان برسند
البته در ایران هم با این حجم ترافیک سنگین عملاً رانندگی بسیار زجرآور شده و معضلات جانبی آن از جمله آلودگی هوا و به هدر رفتن سرمایه ملی از طریق مصرف بنزین و....
اگر شهرداری های در تسهیل در عبور ومرور عابرین پیاده همت کنند به نظر من بسیاری از مشکلات لااقل کم میشود
بطور مثال من بالشخصه خودم در ایران حتی برای یک خرید کوچک از اتومبیل استفاده میکنم
چون بدون تعارف در حال حاضر جرأت عبور ازعرض بسیاری از خیابانها را ندارم !
با وجود ترافیک پیوسته و سرعت نامتعارف خودروها امنیت عبور از عرض خیابان بسیار کاهش یافته است
به همین دلیل بسیاری ترجیحأ از اتومبیل استفاده میکنند
در بسیاری از خیابانها یا پیاده رو وجود ندارد و یا به‌علت کار ساختمانی مسدود و عابر پیاده مجبور به عبور از محل خودروهاست
ولی مثلاً در اروپا دقیقأ برعکس این مسئله است اصلا حاضر به استفاده اتومبیل نیستم چرا که دردسر پارک اتومبیل بیشتر است عرض پیاده روها در بسیاری از خیابانها از عرض محل عبور خودروها بیشتر است و بااین تفاسیر و بودن نیمکت و گلدانها و باغچه های موجود در پیاده رو ها هر کسی لذت پیاده روی را به مشکلات استفاده از خودرو عوض نمیکند و اصلاً رغبتی به استفاده از اتومبیل پیدا نمیشود
نکته دیگری که وجود دارد ارتفاع بعضأ 50 سانتیمتری جدولهایی است که در مسیر عابران پیاده میباشد که عملأ برای افراد مسن و معلول عبور را غیرممکن میسازد که بعضأ این جدولها حتی در تقاطع ها در محل عابرین پیاده و یا ورودی پیاده رو ها وجود دارد که مامورین شهرداری همیشه درحال گشت زنی برای مشاهده و جلوگیری از ساخت وسازهای غیر قانونی هستند میتوانند با کمی آموزش مشکلات اینچنینی را نیز جهت بررسی ورفع اشکال گزارش و این موانع را تصحیح کنند.
اگر مسئولین خودشان بجای نشستن پشت میز کار دفترشان هفته ای یکبار حداقل یک ساعت را به گشت زنی ( نه با خودرو) مثل مردم عادی ، عادت دهند کلی مشکلات حل میشود.
مهم این است مسئولین باید بین مردم و خودشان را از جنس مردم بدانند
رفع مشکل بعضی از دوربرگردانها
با توجه به اینکه دور برگردان ها در اکثر موارد کلا غیر استاندارد و غیر منطقی هستند و متأسفانه معمول شده است ، باز در اجرای همانها هم مشکلاتی وجود دارد که با تصاویر ذیل توضیح داده شده است.
اصلاح هندسی معابر (خیابانها)
در بسیاری از خیابانها بعلت طرح تعریض خیابان مشاهد می‌کنیم در بعضی از نقاط مثلاً خیابان گنجایش سه خودرو را دارد و در کمی جلوتر گنجایش دو خودرو .
همین امر حالت قیفی شکل را بوجود آورده و مثل مورد قبلی چهارراهها با دهانه قیفی ، دو خودرو مزاحم یکدیگر میشوند و ایجاد اخلال در روان بودن حرکت میکند.
آیا بهتر نیست تا اجرای کامل طرح تعریض از قسمت‌های گشاد خیابان بعنوان پارکینگ یا پیاده رو استفاده شود؟
اصلاح هندسی معابر (چهارراهها)
متأسفانه چند سال پیش بنام اصلاح هندسی معابر دهانه وروری خیابانها را از حالت عادی طبق شکل یک به حالت قیفی درآوردند.
یک مثال واضح میزنم :
اگر ده عدد ساچمه را درون یک لوله بریزیم براحتی حرکت میکنند ولی سه عدد ساچمه داخل یک قیف گیر کرده و مانع عبور یکدیگر میشوند
شکل دو نشانگر یک چهارراه مشکل دار با دهانه قیفی شکل است که از روان بودن حرکت جلوگیری میکند.
خودتان منطقی قضاوت کنید.!
شکل یک معبر استاندارد
شکل دو معبر مشکل دار قیفی شکل
در شکل دو خودروی B و A برای ورود به یک خیابان که فقط گنجایش عرض یک خودرو را دارد برای یکدیگر مزاحمت ایجاد میکنند و روان بودن ترافیک را مختل میکنند،ضمن اینکه خودروهای پشت سر هر دو خودرو زمان را از دست میدهند.
کنترل تخلفات توسط راهنمایی و رانندگی
در اروپا و بخصوص اسپانیا که من شاهد آن بودم:
روی خودرو ها و موتورسیکلت های مامورین محترم راهنمایی و رانندگی یک دوربین نصب شده بود که با حرکت آرام از کنار خودرو های پارک شده متخلف ، تصویر خودرو و پلاک آنها ثبت و ضبط میشد و در بازنگری در مرکز برای متخلفین جریمه مستندی صادر میشد.
هزینه دوربین و سیستم ضبط آن فکر کنم با چند قبض جریمه ابتدا پوشش داده شود!
خط کشی های استاندارد اروپایی
خط کشی های صحیح حریم پارک و توقف خودرو را مشخص میکند و کمک بسیار بزرگی به روند بهبود وضعیت ترافیکی دارد.
معمولاً در ابتدا مهندسین ترافیک نوع خطکشی را مشخص کرده و در اولین دفعه نظارت دقیقی بر آن دارند
و برای نگهداری به یک پیمانکار واگذار شده تا همیشه با پررنگ کردن خطوط قبلی میزان رویت رنگ را حفظ نماید.
از محاسن دیگر این خطوط این است که راننده و افسر محترم راهنمایی و رانندگی حدود خود را میدانند و در صورت تخلف آشکار و واضح برای هر شخصی است.
در تصویر فوق نشان میدهد در کنار جدول اگر خط زرد کشیده شده باشد پارک کردن ممنوع است
ولی برای چند لحظه سوار و پیاده کردن مشکلی ندارد
درصورتیکه راننده خودرو را ترک نماید مشمول جریمه میشود.
توجه داشته باشید در جاده‌های بیرون شهر خطکشی زرد نشانه در دست تعمیر بودن است
در تصویر فوق نشان میدهد در کنار جدول اگر خط زرد کشیده شده باشد پارک کردن ممنوع است
ولی برای چند لحظه سوار و پیاده کردن مشکلی ندارد
درصورتیکه راننده خودرو را ترک نماید مشمول جریمه میشود.
توجه داشته باشید در جاده‌های بیرون شهر خطکشی زرد نشانه در دست تعمیر بودن است
خط ممتد سفید نشانه مشخص کردن حریم پارک خودرو است
و در حالتی که خط قرمز کنار آن نباشد میشود برای چند لحظه بشرط عدم ترک خودرو توسط راننده دوبله ایستاد
در این خطکشی سفید محل پارک خودرو میباشد ولی خودروها حق توقف برای دوبله حتی چند لحظه را ندارند
خطکشی آبی نشانه وجود پارکومتر یا پارکبان است که در ساعتهای اداری و کاری و غیر تعطیل بایستی جهت پارک هزینه ای پرداخت شود. مامور محترم راهنمایی رانندگی جهت جریمه عدم وجود قبض معتبر ! پارکبان در زیر شیشه جلو سمت راننده (جلوی داشبورد) بایستی سه دقیقه صبر کند چرا که احتمال دارد راننده دنبال دریافت قبض رفته باشد بعد از سه دقیقه مجاز به جریمه میباشد.
در این نوع خطکشی راننده مجاز به ایستادن برای چند لحظه میباشد.
خط آبی و قرمز نشانگر وجود پارکومتر با شرایط قبل و توقف دوبله ممنوع است
خط قرمز نشانگر توقف مطلقا ممنوع هست
خط کشی مورب زرد نشانگر حریم ایستگاه تاکسی و اتوبوس میباشد و توقف و پارک توسط خودروهای شخصی روی آن ممنوع هست.
دوربرگردان
قصد توهین ندارم ولی دوربرگردان متأسفانه راه حل ساده و غیراستانداردی در جهت حذف چراغ‌های راهنما و اصول مهندسی طراحی ترافیک است که موارد و مشکلات ذیل را بهمراه دارد.
۱- آمار بسیار بالای تصادفات که منتشر هم نمیشود و معمولاً کدخدامنشانه حل میشود.
۲-کاهش روان بودن ترافیک بدلیل اینکه خط سمت چپ خط پرسرعت است و کسی که میخواهد دور بزند سرعتش را باید به حداقل برساند و به طبع آن خودروی پشت سر ناخواسته بایستی سرعت را کم کند.
۳-ایجاد خطر تصادف بدلیل ورود خودروی در حال گردش با حداقل سرعت به خط پر سرعت مقابل و عملاً ایجاد مانع برای تمامی خودروهای مقابل.
۴-ایجاد تشویش روانی رانندگان بدلیل بلاتکلیفی
۵-مسبب بی قانونی و خارج شدن خودرو ها از رانندگی بین خطوط
۶-نداشتن هیچ قانون و یا هیچ منطقی در پیچیدن
دوستانه عرض کنم خدایی بروید ۱۰ دقیقه کنار یک دور برگردان و ببینید چقدر احساس ترس از تصادف خودرو ها به شما دست میدهد؟ معبری که باید نظم دهد خود سبب بی نظمی است
و آخرین نکته از کنار هر دوربرگردان رد شدید یک نگاه به زمین بیندازید و ببینید چقدر نرمه شیشه و آثار تصادف ریخته است
به‌امید بهبود
جدول گذاری معابر
یکی از مشکلات ترافیکی جدول های با ارتفاع بلند در کنار محل های پارک خودرو هاست بدین صورت که اولاً راننده با درجه مهارت متوسط هم زیاد هم جرأت به پارک در کنار آنها نمیکند چرا که از بیم تصادف با خودروی خود احتمال به خرابی خودرو میدهد وثانیا ارتفاع به حدی بلند ات که جهت پیاده شدن مسافرین از سمت جدول درب باز نمیشود وعلی القاعده اجبار به پارک با فاصله از جدول گرفته میشود که به تنگی معبر عبور منجر میشود.
حداکثر ارتفاع مجاز ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر یرای کناره محل پارک میباشد
سرعت گیر جبر یا قانون
مطمئنأ بارها از روی سرعت گيرهای خيابانها و جادهها ! كه به وفور در شهر ما به چشم ميخورد رد شدهاید که معمولاً با زمزمه های زیر لب از طرف رانندگان ویا سرنشينان خودرو ها همراه است،
ولی آیا واقعأ این سرعت گيرها وجودشان الزاميست؟
البته واضح است كه درصدی از رانندگان متخلف رعایت سرعت مجاز را نمی كنند و به جبر سرعت گير، سرعتشان را در زمان عبور از سرعتگير كاهش ميدهند ولی آیا باقی رانندگان بایستی به جور این تعداد اندک بسوزند؟
و آیا واقعأ راهکار عدم رعایت سرعت مجاز سرعتگیر است؟
جواب منطقی منفی است.
بهتر است كمی به سایر كشورها سری بزنيم و ببينيم كه آنها برای كاهش سرعت چکار كرده اند.
در ابتدا نمی‌توان تمامی معابر را به یک چشم نگاه كرد چراكه هر كدام از معابر ماهيت خود را داشته و بایستی در هر نوع مسيری راهکار خودش را عملی شود بطور مثال خيابانهای بندرعباس را در نظر بگيریم كه برایمان ملموس تر است.بلوار امام حسين كه بيشتر ماهيت اتوبان دارد بایستی بصورت فرهنگ سازی عمومی از طریق القاء روانیبه رانندگان این امر را مهيا سازیم و بطور تصادفی هر مدت یکبار كنترل سرعت در ابتدا بایستی دفعاتآن بيشتر و محلها و همچنين ساعات كاملا تصادفی بوسيله پليس محترم راهنمایی و رانندگی انجام شده بهنحوی كه رانندگان حس كنند و هميشه این حس را با خود داشته باشند كه در صورت عدم رعایت سرعتمجاز، جریمه ميشوند و همچنين تعدادی دوربين كنترل سرعت نصب گردد حتی اگر كار نکند ولیبا دیدن آن رانندگان سرعت خود را كاهش ميدهند. در بلوارهای مركز شهر حد فاصل فرودگاه تا چهار راه جهانبار و بلوار ساحلی در تمامی قسمت‌ها نصب چراغ قرمزهای متوالی چاره این مشکل ميباشدبصورتی كه وقتی یک خودرو یك چراغ قرمز را ایستاد و زمانی كه سبز شد راه افتاد اگر سرعت قانونی را رعایت نماید. نرسيده به چراغ بعدی ، آن چراغ سبز خواهد شد و به همين ترتيب الی آخر. یعنی هر نفر یک چراغ قرمز را بيشتراحتياج نيست منتظر بماند. ولی اگر تندتر ازسرعت مجاز برود چراغ بعدی جلوی سرعت وی را مي‌گيرد. همچنين در صورت یواش رفتنكه موجب كندی ترافيک ميشود زمان سبز بودن را از دست ميدهد. این روش حسن های دیگری دارداز جمله به ایجاد خط عابر پياده در عرض خيابانها ميتوان اشاره كرد كه وقتی چراغ برای خودروها قرمزشد عابرین براحتی ميتوانند از عرض خيابان عبور كنند و باعث حذف پلهای عابر پياده ميگردد.
سرعت گیر ها علاوه بر ضرر مادی که به خودروها وارد می نمایند باعث به خطرافتادن سلامت روانی رانندگان میشود ، كه خطر آن به مراتب از ضرر مادی بيشتر است
بدین صورت كه وقتی شخصی از روی سرعت گير رد ميشود كه بنظرش اجبار مياید تا قانون وحتی با رعایت سرعت مجاز به خودروی او صدمه وارد ميشود و دائم بایستی ترمز بگیرد وشتاب داشته باشد، ناخودآگاه احساس نارضایتی وعصبانيت ميکند كه این حس را در طول روزبهدیگران انتقال ميدهد و همينطور كم كم این حس نارضایتی در وی نهادینه ميشود و مسئولين رامقصر مي‌داند و اعصابی ناراحت در نهایت سرجنگ با همه پيدا ميکند بدون آنکه بداند علتاصلی آن كجاست. در آخر سوال اینجاست پس سرعت گير كجامورد استفاده باید قرار گيرد؟ جواب - برای رانندگانی كه از فرهنگ صحيح رانندگی بهره نبرده و متخلفان رانندگی كاربرد دارد همچنين ایجاد آن در كوچه ها و مدارس بسيار مناسب است.
وقتی چراغ قرمز در سمت دیگر چهارراه است !
بنظر شما کدام منطقی تر است چراغ قرمز در طرف دیگر چهارراه باشد یا مثل شکل دوم ؟
از بچگی به ما یاد دادند که عبور از چراغ قرمز ممنوع است . خب تا اینجا درست
و ملاک کلیه تابلوهای راهنمایی ورانندگی قانونأ و منطقی از پایه آن به بعد است یعنی مثلأ وقتی تابلوی ورود ممنوع میبینیم حق نداریم از این تابلو جلوتر برویم ولی تا قبل از تابلو مشکلی ندارد.
خب
حالا چراغ قرمزی که مثلاً من باید به آن نگاه و عمل کنم در سمت دیگر چهارراه باشد یعنی چی؟
جدای از غیر منطقی بودن ۳ تا مشکل هم دارد
۱- خط عابر پیاده نداریم ۲- حد ایستادن مشخص نیست ۳- رانندگان بجای چراغ خودشان به چراغ طرف دیگر نگاه میکنند تا هر وقت خواست قرمز شود به قول معروف شوتش کنند
نتیجه مشکل اول که عابر پیاده نمی‌داند از کجا برود و دومی هم وقتی حد ایستادن معلوم نباشد خودروها آنقدر جلو میرن که راه مسیر جهت دیگه را مختل میکنند و سومی اینکه هنوز چهارراه خالی نشده حرکت کرده وگره های ترافیکی بوجود میاید..
راه حل را با عکس ببینید نظر شما چیست؟
خط کشی زرد جاده ها
در جاده ها برای خط کشی از رنگ سفید استفاده میشود ولی گاهی میبینیم که در جاده خطوط با رنگ زرد خط کشی میشوند.
در دوره ای که اسپانیا دیدیم و همچنین در کلاسهای تعلیم رانندگی به ما آموزش دادند که خط کشی زرد برای مواقعی است که جاده در دست تعمیر باشد وحد فاصل تعمیرات جاده ای تا فاصله مطمئنه از دو طرف محل تعمیرات خط کشی را به زرد تغییر رنگ میدهند تا راننده بداند جاده دردست تعمیر است و حالت عادی و استاندارد خود را ندارد.
در محدوده خط کشی زرد حتی سرعت بایستی ۲۰ کیلومتر در ساعت از سرعت تعیین شده حالت عادی کمتر شود یعنی مثلاً اگر خط کشی زرد باشد و تابلویی با حداکثر سرعت ۹۵ کیلومتر در ساعت بود بایستی حداکثر سرعت ۷۵ کیلومتر در ساعت شود البته لازم به‌ذکر است اگر همین تابلو که در حالت عادی زمینه سفید دارد به تابلویی که زمینه زرد دارد ، وجود داشته باشد ملاک همان تابلوی زمینه زرد است چون همین تابلو خود نشانگر تعمیرات جاده ای است.
محل عبور عابر پیاده یا دوی با مانع؟ ! ....
وضع موجود
ای کاش !....
چند روز پیش عزیز جانبازی را بهشت زهرا دیدم پرسیدم دنبال قبری میگردی؟ گفت نه من اصلا بندری نیستم. برای بیرون بردن بچه ام در خیابان وپارک چون پل ورمپ برای عبور نیست ومن نمی‌توانم از جو جداول عبور کنم بالاجبار به قبرستان میام تا بچه ام کمی بدود وبازی کند چون حداقل هم امنیتش نسبت به خیابان بیشتر است و هم مسیر بین قبرها صاف است ومن می‌توانم او را همراهی کنم.
درخت هم که دارد...
کدام بهتر است پل عابر پیاده یا یک چراغ قرمز؟
وضعیت موجود چهارراه دانشگاه (دو راهی نخل ناخدا)
پل عابر پیاده مساوی است با :
۱-هزینه زیاد مخصوصأ با پله برقی هزینه نگهداری وبرق
۲-خوابگاه معتادین
۳-عدم امنیت روی آن با توجه به پوشیده شدن توسط تابلوهای تبلیغاتی
۴-عدم توانایی استفاده توسط جانبازان، معلولین، سالمندان و ...
۵-جای استفاده فقط روی بزرگراه‌ها که اتومبیلها با سرعت رد میشوند نه در خیابانهای شهر که سرعت کنترل شده بایستی داشته باشند
چراغ قرمز با شاسی درخواست عبور با زمان انتظار بین دو بار قرمز شدن
۱- کنترل سرعت وکم کردن سرعت خودرو ها با چراغ قرمز و در نتیجه عدم نیاز و حذف سرعت گیرها
۲-قابل استفاده همگانی
۳-هزینه کم
حالا کدام بهتر است؟
YellowBox محدوده زرد (توقف ممنوع)
در شکل زیر خودروهای 1 و 2 به هر دلیلی توقف کرده اند
بنابراین خودروی شماره 3 باوجود اینکه چراغ سبز حق ندارد حرکت کند
چون مجبور میشود روی خطوط زرد توقف کند
چراکه اگر پس از توقف چراغ قرمز شود راه را بر خودروهای جهت های چپ و راست میبندد
و موجب گره ترافیکی میشود
توجه به خط کشی زرد رنگ تصویر فوق بفرمایید!
این نوع خط کشی و با رنگ زرد که در وسط چهارراهها یا تقاطع های با که در تهران هم مدتی شاهد آن هستیم کمک بسیاری به روانی ترافیک میکند و معنی آن این است که اگر حتی چراغ برای شما سبز باشد بایستی بتوانید بدون توقف از روی آن عبور کنید وگرنه حق ورود به تقاطع را ندارید مثل خودروی شماره ۳ چون مسیرش توسط خودرو های ۱ و ۲ بسته شده پس باید پشت خطوط زرد تا باز شدن مسیر منتظر بماند حتی اگر چراغ برای شما سبز باشد و اگر روی آن باشید و چراغ شما قرمز شود انگار که شما از جراغ قرمز عبور کرده اید ومشمول جریمه میشوید به عبارت در این نوع تقاطع دو عامل بازدارنده دارید اول چراغ قرمز و دوم باز بودن مسیر خروجی شما از تقاطعپس هر کجا که این خط کشی در تقاطع بود حق ایستادن روی آنرا نداریم و خودرو فقط باید روی آن حرکت کند و حتی اگر ترافیک روان نباشد بصورتی که شما مجبور به ایستادن (حتی چند ثانیه)روی آن باشید شما مقصر هستید و مشمول جریمه میشوید
اما این محدوده زرد چیست و چه معنایی دارد؟
زمانی که شما این نوع خط کشی را در هر کجا ببینید معنای آن این است که توقف روی آن اکیدا ممنوع است.
یعنی بایستی بنوعی حرکت کنید که قبل از اینکه روی این خطکشی بروید از اینکه از این خطکشی زرد رنگ عبور می‌کنید اطمینان حاصل کنید وگرنه قبل از کادر زرد توقف کنید.
علت آنرا در عکس فوق میتوانید درک کنید.
در عکس فوق در تقاطع ریل راه آهن و یا ترانوا (متروی روی زمین) این خط کشی را ملاحظه کنید فرض کنید شما راننده خودروی زرد هستید ومتوجه میشوید که بعلت ترافیک خوردروی آبی توقف کرده است
اگر شما حرکت کنید و این توقف طولانی شود قطار خواهد آمد وبا شما تصادف خواهد کرد چون شما روی ریل ایستاده اید. پس منطق حکم میکند شما وقتی از روی این محدوده زرد عبور کنید که حداقل جا برای ایستادن در طرف دیگر وجود داشته باشد.
این خط کشی فقط مخصوص تقاطع ریل با جاده نیست بلکه در بسیاری از مواقع داخل شهرها کاربرد دارد به اینصورت که اگر در مسیر شما ترافیک بود حداقل خودروی شما موجب بسته شدن مسیر و ایجاد ترافیک در جهت چپ به راست وبالعکس نکند
چند سال قبل اجرای این نوع خط کشی را پیشنهاد دادم و البته در بعضی شهرها اجرا شد
ولی متاسفانه مردم ازاین قوانین این خطکشی اطلاع ندارند که نیاز به آموزش عمومی است
خطوط سفید و خط عابر پیاده و میخ کوبی خیابانها
با عزیزی از مسئولین صحبت می‌کردم و سوال کردم چرا خط عابر پیاده و خط کشی بلوار و خیابان درستی نداریم ، فرمودند: هنوز ما رنگی با کیفیت پیدا نکردیم که ماندگاری طولانی مدت داشته باشد. در پاسخ بایستی عرض کنم در هیچ کجای دنیا رنگ سفید به کیفیتی که مد نظر این مسئول محترم میباشد وجود ندارد و اگر هم باشد مقرون بصرف نیست پس راه حل چیست؟
در معبر هایی مثل خطوط عابر پیاده از نوعی خمیر بجای رنگ استفاده میشود که قطر و ضخامت بیشتری دارند در نتیجه ماندگاری بیشتری دارند ولی این خود مشکلاتی دارد که مثلا جهت خشک شدن زمان بیشتری بایستی معبر بسته باشد که کمی مشکل است ولی نشدنی نیست و دیگر اینکه رنگ آمیزی ماشینی نیست و دستی میباشد.
راه حل عمده این است که در تمامی کشورهایی که خط کشی منظمی دارند ، یک پیمانکار نگهداری دارند به اینصورت که طی قراردادی مثلا ۳ ساله یا ۵ ساله نگهداری خط کشی خیابانها به یک شرکت داده میشود بصورتی که مثلا درصد روئیت از ۳۰٪ یا ۵۰٪ نبایستی کمتر شود در غیر اینصورت آن شرکت مشمول جریمه میشود. علی القاعده شرکت پیمانکار تعدادی نیرو دارد که ار ابتدای شهر شروع به پررنگ کردن میکنند تا آخر شهر و مجددا بر میگردند ابتدای شهر و به همین ترتیب و همیشه خط کشی قابل روئیت و منظمی خواهیم داشت که
صد البته هزینه آن از میخ هایی که نصب شده و لاستیک ها و زیر بندی خودرو ها را خراب میکند، بسیار کمتر میباشد.
درست است هزینه زیر بندی و لاستیک را مردم میپردازند نه شهرداری ولی
اولاً شهرداری از و برای مردم است ثانیأ سرمایه ملی است که از بین میرود.
مهمترین تابلو های راهنمایی و رانندگی
تابلو های "ایست" و "رعایت حق تقدم" مهمترین تابلو های راهنمایی و رانندگی هستند که در تقاطع هایی که چراغ قرمز ندارند، در تمام دنیا از آنها بالاجبار استفاده میشوند و به همین دلیل فرم و شکل فیزیکی آنها منحصر بفرد میباشد( بصورت ۸ ضلعی و مثلث وارونه) که حتی اگر سطح آنها به هر دلیل پوشیده شود از شکل فیزیکی آن ، راننده تشخیص دهد که چه تابلویی میباشد
اما دریغ از وجود حتی یک عدد از این تابلو ها در شهرهای ما
آیا مشاوران عزیزی که خیابانهای بندر عباس را یک‌طرفه میکنند این وجود و نیاز این تابلوها را لحاظ کردند؟ با فرض اینکه حتی اگر مردم رعایت نکنند ، برای تشخیص مقصر توسط کارشناس راهنمایی و رانندگی ، در تصادفات میتوان از آن استفاده کرد..
چهارراه رسالت بندرعباس
این هم راه حل عملی بجای پل روگذر که در تمام اروپا با تردد حتی بیشتر از چهارراه رسالت بندر عباس در تمامی شهر ها اجرا میشود و به آن در اسپانیا راکت می‌گویند و بجای گردش به چپ و بستن راه خودروی مقابل و ایجاد گره ابتدا به خیابان سمت راست رفته و در آنجا از یک دوربرگردان مخصوص اینکار استفاده میکند و به مسیر خود ادامه میدهد این طرح مشابه گردش به چپ در اتوبانها نیز میباشد که با توجه به فضاهای باز در چهارراه رسالت عملی است
ولی
راه حل اصولی این است که باید از فرودگاه تا پارک شهر سر هر تقاطع و حتی فواصل بین تقاطع ها که عابر پیاده عبور میکند چراغ قرمز نصب شود وتمامی چراغها به نوعی بایستی زمانبندی شوند که کسی که یک چراغ را منتظر بود تا سبز شود اگر سرعت قانونی را رعایت کند قبل از رسیدن به چراغ بعدی چراغش سبز میشود وبراحتی از چراغ عبور میکند حال آنکه اگر تند رفت به چراغ بعدی رسیده که همان چراغ سرعت او را میگیرد و اگر یواش برود زمان سز بودن را از دست میدهد
نتیجه حذف سرعت گیر - حذف پلهای عابر پیاده - حذف دور برگردانها - روان شدن ترافیک و عدم تجمع تعدادی زیاد خودرو در پشت یک چراغ
اگر این طرح هم اجرا میشد بسیار کم هزینه تر بود
مسیر غرب به شرق بلوار امام خمینی و شمال به جنوب رسالت
همچنین پیچیدن به سمت چپ ممنوع میشد و برای گردش به چپ مطابق تصویر عمل میشد دیگه نیاز به تقاطع غیر همسطح نداشتیم
حذف دهانه قیفی شکل تقاطع ها
متأسفانه تقاطع‌های ما با تغییری توسط مسئولین محترم مواجه شده که از لحاظ منطقی و همچنین فرم استاندارد و موارد مشابه کشورهایی که ترافیکی روان دارند ، مطابقت نمیکند و خود موجب کندی ترافیک و گره ترافیکی شده است.
این مشکل دهانه قیفی شکل ورودی های خیابانها است که بطور مثال عرض خیابان گنجایش دو خودرو را دارد ولی در دهانه ورودی بدلیل قیفی شکل بودن بیش از دو اتومبیل قصد ورود دارند که در نتیجه نوبتی برای هیچکدام رعایت نمیشود و خودتان تصور کنید اگر خیابانی که عرض آن فقط دو ماشین گنجایش دارد و همزمان سه ماشین وارد آن شده اند و هرکدام با زور میخواهد جلو بیافتد چه میشود و حال آنکه اگر دهانه قیفی نباشد و ورودی هم عرض خیابان باشد بر اساس حق تقدم وبه نوبت وارد خیابان میشوند و ترافیک روان خواهد بود در صورتی که وقتی چند خودرو کنار هم باشند و بعضأ چند تای آنها مورب باشند حق تقدم معنی پیدا نمیکند و این اشکال هندسی معبر میباشد
در شکل فوق تقاطع کانالیزه شده و خروجی هر خیابان به اندازه تعداد باند حرکت است و ورودی هر خیابان پیاده رو به خیابان پیشروی کرده که هم عابر پیاده امنیت بیشتری برای عبور از خیابان خواهد داشت و هم از ورود همزمان چند خودرو به مرکز تقاطع و بروز گره های ترافیکی جلوگیری میشود
خط کشی ترافیکی بجای رنگ آمیزی جداول
خط کشی ترافیکی بجای رنگ آمیزی جداول
بسیاری از خیابانها مخصوصأ در شهرستانها مشاهده میگردد، خط کشی ترافیکی ندارند ویا خط کشی ها غیر استاندارد و بعضأ عجیب وغریب است ولی جدولها چند وقت یکبار رنگ آمیزی میشوند مثال دو شهر کرمان بلوار جمهوری اسلامی و بلوار امام خمینی بندرعباس
آیا بهتر نیست با مشاوره با متخصصان ترافیکی یکبار خیابانها خط کشی ترافیکی صحیح شوند و هزینه رنگ آمیزی جدولها را اختصاص به رنگ آمیزی خطوط ترافیکی کنیم؟
پل های عابر پیاده
معمولا پلهای عابر پیاده جهت عبور عابران پیاده از عرض اتوبانها و بزرگراها استفاده میشود مثلاً در کرمان قبل از چهارراه طهماسب آباد پل عابر پیاده ای با پله برقی که هزینه زیادی بهمراه داشته به همت شهرداری نصب شده ولی بنظر من معقول تر بنظر میرسید که یک چراغ راهنما با زمانبندی چند ثانیه ای نسبت به چهارراه که حدودأ 100 متر فاصله دارد نصب میشد وبا خط کشی عابر پیاده که عابران پیاده آن محل که معمولا بیماران هستند براحتی وبدون بالا رفتن وپایین آمدن از پل میتوانند از عرض خیابان عبور کنند
در بسیاری از کشورها چراغ راهنما در اواسط خیابانها نه فقط در چهارراه ها نصب شده و این به دو علت است سهولت برای عبور عابرین از عرض خیابان و همچنین کنترل سرعت مجاز رانندگی در شهر بجای استفاده از سرعت گیر..
مثال دیگر در بندرعباس در بلوار امام خمینی حد فاصل پارک شهر و فرودگاه دو پل عابر پیاده نصب شده که اگر به همین ترتیب چراغ راهنما نصب میشد و حتی بیش از این دو محل هم برای عبور عابران پیاده بسیار سهل و آسان بود و هم دیگر احتیاجی به سرعت گیر های موجود در امتداد بلوار نبودیم چون ناخودآگاه با ایستادن در پشت چراغ قرمز سرعت کنترل میشود
البته در چنین مواردی بایستی با توجه به فاصله چراغ‌های راهنما وسرعت مجاز زمانبندی چراغها به یکدیگر ارتباط داشته باشند که خودروها فقط مثلا در طول این مسیر به یک و یا حداکثر دو چراغ قرمز برخورد کنند و موجب نارضایتی رانندگان نیز فراهم نشود البته اگر خیلی یواش و یا بیشتر از سرعت مجاز رانندگی کنند قدر مسلم به بیش از یک چراغ قرمز برخورد میکنند.
راهی برای بهبود ترافیک تقاطع ها
یکی از معضلات ترافیکی تقاطع ها است که بعضأ مثل بندرعباس دوربرگردانهای عجیب وغریب غیر استاندارد و خطر آفرین گذاشته شده معمولاً دوربرگردان برای بزرگراه‌ها و اتوبانها طراحی میشود که از سرعت وروانی ترافیک کاسته نشود ولی در بندر عباس دور برگردان گذاشته شده واز طرفی سرعت گیر که در یک بلوار خود میتواند خطرساز تصادفات بدلیل ترمز ناگهانی میشود را موجب شود.
راه حل ساده تقاطع های ما که دارای چراغ راهنما هستند اگر چند نکته ذیل در آنها رعایت شود احتیاجی به دور برگردان نخواهیم داشت و ضمن کنترل سرعت غیر مجاز آرامش به رانندگی که خود مسئله مهمی است را ایجاد خواهیم کرد
یکی از نکات وجود چراغ راهنما در سمت دیگر است به این معنا که چراغ راهنما بایستی که در خروجی همان خیابان نصب شود و در سمت دیگر را بایستی کلا حذف کرد یعنی هر خروجی که منتهی به تقاطع میشود جهت راهنمایی فقط در همان خروجی چراغ داشته باشد نه در سمت مخالف چون متأسفانه خیلی از رانندگان به چراغ خود توجهی ندارند ومنتظرند تا چراغ سمت راست یا چپ آنها زرد وقرمز شود وسپس حرکت میکنند و نتیجه این است که هنوز تقاطع خالی نشده تعدادی خودرو وارد مرکز تقاطع میشوند و ایجاد گره ترافیکی میکنند.
در صورتی که اگر رانندگان خودروهای هر خروجی دید به چراغ‌های دیگر نداشته باشند اجبارأ بایستی فقط متوجه چراغ خود باشند واینجاست که تنظیمات زمانی میشود تقاطع را خالی کرد و از ایجاد گره ترافیکی کاست..
نکته دیگر این است عملاً در بسیاری از تقاطع ها اصلا خط عابر پیاده حذف شده و این دو نتیجه بسیار بد به همراه دارد اول اینکه‌عابران پیاده با سردرگمی بایستی از لابلای اتومبیلها عرض خیابان را طی کنند و بعضأ از هر کجا دلشان خواست میروند بعلت نبود محل مشخص شده عبور عابر پیاده و ثانیأ اتومبیل ها نمیدانند حد ایستادن پشت چرغ قرمز کجاست خیلی از موارد میبینیم تا حتی وسط چهارراه هم میایستند که موجب تنگی معبر و کند شدن ترافیک و بعضأ گره های ترافیکی میشوند.
مورد دیگر که بسیار مهم است چهار زمانه شدن (البته بستگی به ترافیک و موقعیت خروجی دارد) هر تقاطع میباشد که در هر زمان فقط یک خروجی سبز باشد و با این تفاسیر گره ترافیکی بوجود نمی آِید.
نکته مهم این است جهت خالی شدن تقاطع و همچنین عبور عابران پیاده مثلا حدود 5 تا 15 ثانیه هر چهار خروجی قرمز باشد که عابران بتوانند براحتی عبور کنند چون عابران پیاده در بسیاری از موارد در قسمت ورودی خیابان دچار مشکل میشوند نه در قسمت خروجی خودرو ها از خیابان و اگر در یک‌زمان هر 4 چراغ قرمز باشد عابران پیاده فرصت میکنند از عرض خیابان به راحتی عبور کنند.
نکته دیگر این است که چراغها حدود 5 مترقبل از تقاطع و در راستای خط حد ایستادن بایستی نصب شوند وفقط تنها مشکلی پیش میاید خودروهای ردیف اول امکان دیدن چراغ را ندارند که در اروپا این مشکل با نصب فقط یک چراغ سبز ویک قرمز کوچک به قطر تقریبی15 سانتیمتر در راستای پنجره اتومبیل نصب شده که موقعیت چراغ را برای ردیف اول اتومبیل ها مشخص میکند
در این تصویر چراغ قرمز در سمت دیگر چهارراه نصب شده مثل وضع موجود که داریم که نتیجه آن اتومبیل های سیاه رنگ با وجود چراغ قرمز در وسط تقاطع ایستاده اند و راه را برای عبور اتومبیل قرمزرنگ سد کرده اند
اما در این تصویر چراغ قرمز در سمت صحیح نصب شده است که هم حد توقف و خط عابر پیاده وجود خواهد داشت حتی اگر رنگ آمیزی خطوط عابر پیاده پاک شد و هم خودروهای متوقف شده مزاحم خودروهای در حال عبور نمیشوند ضمن اینکه وقتی که زمان قرمز بودن چراغ پایان یابد تا زمانیکه خودروهای متوقف شده حرکت کنند و به مرکز تقاطع برسند ، خودروهای جهت دیگر معبر را تخلیه و از آنجا بیرون میروند .
این امر موجب میشود که از ایجاد گره های ترافیکی جلوگیری شود
تنها مشکلی که ممکن است وجود داشته باشد خودروهای ردیف اول نمیتوانند چراغ را مشاهده کنند چراکه سقف خودرو مانع دید آنها میشود که نصب یک چراغ کوچک در سطح دید راننده مشکل بر طرف خواهد شد
اینطوری بهتر نیست؟
پیاده محوری بجای خودرو محوری
بافت شهری کشور ما بیشتر شباهت به اروپا دارد تا آمریکا ولی متأسفانه قوانین راهنمایی و رانندگی ما به سبک آمریکایی است البته بسیار مشکل است که بخواهیم ذهنیت رانندگان را در کوتاه مدت نسبت به نوع قوانین عوض کنیم ولی حداقل کاری میشود کرد این است که فرهنگ و بافت شهری را به سبک و تجربه اروپا عوض کنیم واین همت شهرداری را میطلبد.
در اروپا بیشتر پیاده محوری مد نظر است تا خودرو محوری به این صورت که استفاده از خودرو غیر از موارد خاص اصلا به صرفه نیست و اکثر مردم ترجیح میدهند پیاده به کارهایشان برسند البته در ایران هم با این حجم ترافیک سنگین عملا رانندگی بسیار زجر آور شده و معضلات جانبی آن از جمله آلودگی هوا و به هدر رفتن سرمایه ملی از طریق مصرف بنزین و.... اگر شهرداری های محترم همتی بکنند تسهیل در عبور ومرور پیاده ها بکنند به نظر من بسیاری از مشکلات لااقل کم میشود من بالشخصه خودم در ایران حقیقت برای یک خرید کوچک از اتومبیل استفاده میکنم چون بدون تعارف در حال حاضر جرات عبور ازعرض بسیاری از خیابانها را ندارم ویا اصلا ترافیک به حدی سنگین است وماشینها به سرعت میروند که من ترجیحأ از اتومبیل استفاده میکنم در بسیاری از خیابانها یا پیاده رو وجود ندارد و یا بعلت کار ساختمانی مسدود و عابر پیاده مجبور به عبور از محل خودرو هاست
ولی مثلا در اسپانیا دقیقأ برعکس این مسئله است اصلا حاضر به استفاده اتومبیل نیستم چرا که دردسر پارک اتومبیل بیشتر است عرض پیاده روها در بسیاری از خیابانها از عرض محل عبور خودروها بیشتر است و بااین تفاسیر و بودن نیمکت و گلدانها و باغچه های موجود در پیاده رو ها اصلا رغبتی به استفاده از اتومبیل پیدا نمیشود
نکته دیگری که وجود دارد ارتفاع بعضأ 50 سانتیمتری جدولهایی است که در مسیر عابران پیاده میباشد که عملأ برای افراد مسن و معلول عبور را غیر ممکن میسازد که بعضأ این جدولها حتی در تقاطع ها در محل عابرین پیاده و یا ورودی پیاده رو ها وجود دارد که مامورین محترم شهرداری که همیشه درحال گشت زنی برای مشاهده و جلوگیری از ساخت وسازهای غیر قانونی میباشند میتوانند با کمی آموزش مشکلات اینچنینی را نیز جهت بررسی ورفع اشکال گزارش فرمایند
انتهای پیام/*