روزنامه جوان در مطلبی با عنوان «آبادان مدیر می‌خواهد نه اداره!» این گونه آورده است:
وقتی «هیچ» نداری و می‌بینی مسئولان منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کنی، کاخی بنا کرده اند و در عین حال برایشان مهم نیست چه اتفاقی بر سر تو و خانواده‌ات می‌آید، قلبت از درد مچاله می‌شود و می‌خواهی بر سرشان فریاد بزنی و حق نگرفته‌ات را از آن‌ها پس بگیری. وقتی در خانه کاه‌گلی‌ات نشسته باشی و هنگام بارش باران، سقف روی سر خودت و خانواده‌ات خراب شود و کوچه‌های خاکی، گل‌آلوده و چسبناک شده‌باشند و امکان بیرون رفتن از خانه را هم نداشته باشی، تصور مسئولانی که در «کاخ‌سفید آبادان» نشسته‌اند و از دیدن بارش باران لذت می‌برند و چایشان را می‌نوشند، حال و هوایت را از این رو به آن رو می‌کند و نمی‌توانی تفاوت‌ها و تبعیض‌ها را تحمل کنی؛ این شرایط ساکنان مناطق محروم خوزستان است که هیچ‌کس صدای محرومیت‌شان را نمی‌شنود و هیچ مسئولی نیز برای رفع مشکلاتشان دغدغه‌ای ندارد. همه این‌ها در شرایطی است که قرار بود کاخ سفید منطقه آزاد آبادان فروخته و پول آن صرف رفع نیاز محرومان منطقه شود، اما نه‌تن‌ها این اتفاق نیفتاده، بلکه نسبت به رفع مشکلات قشر ضعیف ساکن در منطقه هم تا کنون اقدامی صورت نگرفته‌است.
خانم بیک‌پور، یکی از جهادگران خوزستان است که برای حل مشکلات مردم شهر‌های این استان در آبادان ساکن شده‌است. او درباره بی‌تفاوتی مسئولان منطقه آزاد نسبت به مشکلات محرومان به خبرنگار «جوان» می‌گوید: «قرار بود کاخ آبادان به نفع محرومان منطقه فروخته و برای حل مشکلات نیازمندان یا اشتغالزایی جوانان صرف شود، اما با آمدن رئیس جدید منطقه آزاد همه چیز به فراموشی سپرده شد، زیرا که این مقام مسئول گفته قرار نیست کاخ سفید آبادان فروخته شود، بلکه از آن به عنوان بیمارستان یا بخش اداری منطقه آزاد استفاده خواهد شد. این اظهارات در حالی مطرح شده که آبادان چهار بیمارستان دولتی، نیمه‌خصوصی و خصوصی دارد و ما مشکل کمبود بیمارستان نداریم، همچنین اگر قرار باشد این ساختمان به اداره دولتی منطقه آزاد تبدیل شود، باید بگویم که آبادان به قدر کافی اداره دارد، اما مدیر کاربلد ندارد و این مشکل اساسی خوزستان است که باید برطرف شود.»
شوآف مسئولان در رسانه‌ها و فرار از شنیدن گلایه‌ها
بیک‌پور درباره وقوع سیل اخیر در خوزستان توضیح می‌دهد: «سه روز پشت سر هم بارندگی داشتیم و مشکلات زیادی برای ساکنان منطقه ایجاد شد. به دلیل اینکه در‌های چاه فاضلاب از رو کار شده و خیلی راحت دزدیده می‌شود، هر چند وقت یکبار سارقان آن‌ها را با خود می‌برند. به همین دلیل وقتی باران می‌بارد و آب همه سطح زمین را می‌گیرد، هنگام راه رفتن نمی‌دانیم که پایمان را روی زمین می‌گذاریم یا روی چاه فاضلاب بدون در! این مشکل سال‌هاست اتفاق می‌افتد و کسی نیست که آن را حل کند. در حالی که با قرارگیری در‌ها از داخل چاه، مشکل سرقت آن حل می‌شود و هنگام بارندگی کسی به داخل چاه سقوط نمی‌کند. متأسفانه اخیراً یک کودک چهار ساله به داخل چاه سقوط کرده و صدمه دیده‌است. سؤال من از مسئولان این است که چند کودک دیگر باید آسیب ببینند و چند نفر باید بمیرند تا آن‌ها به خودشان بیایند؟»
بیک‌پور در پاسخ به این سؤال که آیا مسئولی در این مدت به مناطق محروم سر زده‌است تا مشکلات را ببیند، اظهار می‌دارد: «شنیده بودیم که استاندار خوزستان قرار است به منطقه بیاید و حرف‌ها و گلایه‌های ما را بشنود، اما این ملاقات هیچ‌وقت انجام نشد. متأسفانه مسئولان برای اینکه کار‌های نکرده‌شان را توجیه کنند، پیش مسئولان رده بالایی خود می‌روند یا با رسانه‌ها گفتگو می‌کنند تا خودشان را مدیر موفق نشان دهند و در عمل هیچ‌کدام از مشکلات مردم حل نمی‌شود. در صورتی که مسئولان باید با مردمی که در این مناطق زندگی می‌کنند، صحبت کنند و ریز و درشت مشکلات را بفهمند.»
باج‌گیری از خیرین به سبک مسئولان!
بیک‌پور با گلایه از باج‌گیری برخی از مسئولان ادامه می‌دهد: «متأسفانه نه‌تن‌ها مسئولان احساس مسئولیتی در قبال مردم محروم منطقه ندارند، بلکه برخی از آن‌ها اقدام به باج‌گیری از خیرینی می‌کنند که قرار است کار خیری انجام دهند. مثلاً آن‌ها به خیرین می‌گویند باید ما را در بخشی از این کار خیر شریک اعلام کنید یا از آن به ما سهم بدهید! همین توقعات مسئولان است که گاهی خیرین را فراری داده‌است و اگر کسی هم خواسته قدمی برای محرومان این منطقه بردارد، پشیمان شده‌است. متأسفانه یکی از دلایل یکی نشدن جهادگران در شهر‌هایی مثل سیستان و بلوچستان، خوزستان یا کرمان این است که به دلیل نبود مسئولی دلسوز، جهادی‌ها با هم متحد و یکی نمی‌شوند که اگر غیر از این بود، یک مسئول دلسوز به عنوان رهبری واحد جلوتر از بقیه می‌ایستاد و با کمک او تمام جهادی‌ها می‌توانستند شهر به شهر این کشور را آباد کنند و کار‌ها را پیش ببرند.»
این خانم جهادگر در پاسخ به این سؤال که آیا سیل‌های خوزستان قابل پیش‌بینی و پیشگیری بوده‌است یا نه؟ می‌گوید: «بله تمام این سیل‌ها قابل پیش‌بینی و قابل‌پیشگیری از خسارت جانی و مالی هستند، اما متأسفانه هیچ‌کس برای مقابله با آن اقدامی نمی‌کند. آن سالی که حاج قاسم سلیمانی به شادگان آمدند، گفتند: «کاری که برای جلوگیری از خسارات سیل انجام می‌دهیم، موقت است. باید برای سال‌های آینده خودتان را آماده کنید، اما هیچ‌کدام از مسئولان گوششان به این حرف بدهکار نبود و هیچ‌کاری نکردند و هیچ‌کس هم برای آن آماده نشد. متأسفانه نتیجه این سوءمدیریت‌های انجام شده، زمین خوردن سالمندان و زن بارداری بود که بچه‌اش را سقط کرد. فیلم این حوادث را گرفتم و در فضای مجازی پخش کردم، اما هیچ‌کدام از مسئولان برای کمک نیامدند.»
خاکی که هم لیز می‌شود و هم گل‌آلود و چسبناک!
بیک‌پور درباره چسبناک‌شدن خاک و خراب‌شدن خانه‌های کاهگلی شادگان پس از بارش باران اظهار می‌دارد: «اکثر روستا‌های شادگان مخصوصاً آن‌هایی که چسبیده به تالاب هستند، خاکی از ماسه بادی، شن، گل رس و خاک دارد، وقتی باران روی خاکی که پساب نیشکر و جزر و مد خلیج فارس را به خود دیده و شور هم شده‌است ببارد، هم لیز می‌شود و هم گل‌آلود و چسبناک، آن‌وقت دیگر نمی‌شود روی زمین راه رفت و گاهی کفش در گل می‌ماند و پا از داخل کفش بیرون می‌آید. همچنین خانه‌های شادگان کاهگلی است و با بارندگی، سقف روی سر اهالی خانه خراب می‌شود.»
این خانم جهادگر روزی را که در آبادان سیل بیاید، پیش‌بینی می‌کند و با وحشت می‌گوید: «اگر در آبادان سیل بیاید، همه‌جا محصور می‌شود و زیر سایه غفلت و بی‌توجهی مسئولان منطقه همه آبادان زیر خاک خواهد رفت؛ چراکه بهمنشیر را لایروبی نکرده‌اند و برای لایروبی آن هم هیچ برنامه‌ای وجود ندارد.»
او ادامه می‌دهد: «با لایروبی و املاح موجود در آن می‌توان بهترین مصالح ساختمانی را ساخت. این نعمتی است که خدا به کارون و بهمنشیر داده‌است، اما هیچ‌کس به آن توجه نمی‌کند و با این بی‌توجهی روزی که سیل به سمت آبادان و خرمشهر حرکت کند، خدا به داد همه ما برسد.»
لزوم لایروبی رودخانه‌های خوزستان
مجتبی یوسفی، نماینده مردم اهواز، باوی، حمیدیه و کارون و عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی درباره مشکلات عدیده خوزستان به خبرنگار «جوان» می‌گوید: «متأسفانه دولت‌ها بخشی‌نگر بوده‌اند و در تمام این سال‌ها فقط به چند استان محدود رسیدگی کردند. در حال حاضر پنج ماه از عملکرد دولت جدید می‌گذرد و امیدواریم این دولت به خوزستان توجه ویژه‌ای داشته باشد.»
او درباره لایروبی نکردن رودخانه بهمنشیر و مشکلات ناشی از آن می‌گوید: «مسئله لایروبی رودخانه‌ها تخصصی است، اما به طور کلی این مسئله واضح است که لایروبی رودخانه‌ها انجام نمی‌شود و اگر هم انجام شود، بسیار کند است.»
این نماینده مجلس به تلاش گروه‌های جهادی در خوزستان اشاره می‌کند و اظهار می‌دارد: «گروه‌های جهادی در مناطق محروم به خصوص در خوزستان حضور بسیار مؤثری دارند و نسبت به دولت تلاش بیشتری در جهت رفع نیاز محرومان داشته‌اند.»
او به حادثه تلخ سیل در دو سال گذشته اشاره می‌کند و می‌گوید: «سال ۹۸ و سیلی که به راه افتاد، حاصل سوءمدیریت‌های وزارت نیرو و حتی سازمان محیط‌زیست بود، این سیل را سوءمدیریت‌ها ایجاد کرد و طبیعت دخالت چندانی در آن نداشت. متأسفانه شاهد آن بودیم که به غیر از اینکه سیل ایجاد شده، به اموال هموطنان آسیب زد و جان آن‌ها را هم گرفت، به علاوه اینکه حجم زیادی از گل و لای رسوب‌ها توسط این سیل به رودخانه‌ها وارد شد و حتی در بستر رودخانه حالت جزیره‌ای ایجاد کرد، به طور حتم با شدت بارندگی‌ها این بستر دچار مشکلات زیادی خواهد شد.»
کشور فقط تهران و چند استان نیست
یوسفی به خاک لایروبی و مرغوب‌بودن آن برای کشاورزی اشاره می‌کند و می‌گوید: «لایروبی رودخانه‌ها و سرعت بخشیدن به آن امری ضروری است. به علاوه اینکه خاک لایروبی برای استفاده در کشاورزی و کشت، بهترین نوع خاک محسوب می‌شود و می‌توان علاوه بر سروسامان دادن به رودخانه، از لایروبی در کشاورزی استفاده کرد.»
عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سؤال که اگر دولت‌ها در رسیدگی به مناطق محروم و حتی لایروبی رودخانه‌ها کوتاهی کرده‌اند چرا مجلس به آن‌ها تذکر نداده‌است، می‌گوید: «تمام این موارد در مجلس پیگیری شده‌است، اما دولت‌ها سلیقه‌ای عمل می‌کنند. سوءمدیریت در دولت‌ها تا جایی پیش رفته که مردم در سال ۹۸ در خوزستان درگیر سیل می‌شوند و خسارت می‌بینند و سال بعد خشکسالی را تجربه می‌کنند. این نشان‌دهنده سوءمدیریت مسئولان اجرایی است که باید برای آن فکری شود.»
او به نقش رسانه‌ها برای یاری رساندن به مناطق محروم اشاره می‌کند و می‌گوید: «یکی از وظایف رسانه‌ها این است که تمام این موارد را از مسئولان مطالبه و به مدیران اجرایی کشور گوشزد کند که کشور فقط تهران و چند شهر و چند استان محدود نیست، بلکه باید به همه نقاط آن توجه کنند و در راستای حل مشکلات مردم قدم بردارند.»
از هدر رفتن منابع آبی تا راه افتادن سیلاب‌ها
همچنین امین محمودی، کارشناس کشاورزی و منابع آبی به لزوم پوشش گیاهی و سنگی برای کاهش سرعت سیلاب‌های احتمالی اشاره می‌کند و می‌گوید: «متأسفانه با وجود پیش‌بینی بارندگی‌های شدید، اقدامی برای کاهش سرعت سیلاب‌ها انجام نمی‌شود و همین مسئله موجب خسارت جانی و مالی هموطنانمان شده‌است، این در حالی است که اگر اقداماتی در جهت کاهش سرعت سیلاب‌های احتمالی انجام شود علاوه بر اینکه جلوی خسارت گرفته می‌شود، آب در داخل خاک نفوذ کرده و سفره‌های زیرزمینی پر آب می‌شود.»
او ادامه می‌دهد: «آبی که به عنوان سیلاب به شهر‌ها خسارت وارد می‌کند، علاوه بر سرریز کردن سدها، وارد خلیج فارس شده و از کشور بیرون می‌رود. طبق آمار منتشر شده حدود ۷۰ درصد از آب با مدیریت غلط در کشور تبدیل به ابر شده و توسط باد از کشور خارج می‌شود. این اعداد و ارقام نشان می‌دهد که ما کم‌آبی و خشکسالی نداریم، بلکه با بحران سوءمدیریت منابع آب در کشور مواجه هستیم.»
به گفته کارشناس منابع آبی، اگر آبخیزداری در کشور جدی‌تر گرفته می‌شد، شاهد خسارات ناشی از سیل و کم‌آبی و خشکسالی در برخی از شهر‌های کشور نبودیم.
بی‌توجهی به آبخیزداری و سدسازی‌های اشتباه
محمودی اظهار می‌دارد: «در حالی که سد‌های کشور تأثیر سوءشان بیش از تأثیر مثبت‌شان بوده‌است. ما همچنان به توسعه سدسازی در کشور ادامه می‌دهیم. این در حالی است که بخشی از آب‌های ذخیره‌شده در پشت سدها تبخیر می‌شود و توسط ابر به بیرون از کشور می‌رود. مگر غیر از این است که سدها را احداث کردیم تا جلوی سیلاب‌ها را بگیریم، پس چرا شاهد وقوع سیل‌های شدیدی در لرستان، سیستان و بلوچستان، بوشهر، خوزستان و هرمزگان بودیم که خسارات بسیار زیادی هم داشته‌است؟ در چنین شرایطی چرا سدسازی‌ها ادامه پیدا می‌کند؟»
این کارشناس منابع آبی درباره وضعیت آبخیزداری و پوشش گیاهی در خوزستان می‌گوید: «در شمال استان خوزستان شاهد آن هستیم که، چون بیشتر اراضی کوهستانی هستند و پوشش گیاهی مناسبی دارند، سیلاب‌های شدیدی رخ نداده‌است. به علاوه اینکه با عملیات آبخیزداری خوبی که صورت گرفته‌است سرعت روان‌آب‌ها تا حدی کنترل شده‌است، اما در مناطق جنوبی که عمدتاً پوشش گیاهی ضعیف‌تری دارند و همچنین لایروبی مناسبی در رودخانه‌ها و تالاب‌های این مناطق صورت نگرفته‌است، سیل‌های شدیدتری اتفاق می‌افتد و به جان و مال مردم خسارت وارد می‌کند.»
منبع: روزنامه جوان
وقتی «هیچ» نداری و می‌بینی مسئولان منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کنی، کاخی بنا کرده اند و در عین حال برایشان مهم نیست چه اتفاقی بر سر تو و خانواده‌ات می‌آید، قلبت از درد مچاله می‌شود و می‌خواهی بر سرشان فریاد بزنی و حق نگرفته‌ات را از آن‌ها پس بگیری. وقتی در خانه کاه‌گلی‌ات نشسته باشی و هنگام بارش باران، سقف روی سر خودت و خانواده‌ات خراب شود و کوچه‌های خاکی، گل‌آلوده و چسبناک شده‌باشند و امکان بیرون رفتن از خانه را هم نداشته باشی، تصور مسئولانی که در «کاخ‌سفید آبادان» نشسته‌اند و از دیدن بارش باران لذت می‌برند و چایشان را می‌نوشند، حال و هوایت را از این رو به آن رو می‌کند و نمی‌توانی تفاوت‌ها و تبعیض‌ها را تحمل کنی؛ این شرایط ساکنان مناطق محروم خوزستان است که هیچ‌کس صدای محرومیت‌شان را نمی‌شنود و هیچ مسئولی نیز برای رفع مشکلاتشان دغدغه‌ای ندارد. همه این‌ها در شرایطی است که قرار بود کاخ سفید منطقه آزاد آبادان فروخته و پول آن صرف رفع نیاز محرومان منطقه شود، اما نه‌تن‌ها این اتفاق نیفتاده، بلکه نسبت به رفع مشکلات قشر ضعیف ساکن در منطقه هم تا کنون اقدامی صورت نگرفته‌است.
خانم بیک‌پور، یکی از جهادگران خوزستان است که برای حل مشکلات مردم شهر‌های این استان در آبادان ساکن شده‌است. او درباره بی‌تفاوتی مسئولان منطقه آزاد نسبت به مشکلات محرومان به خبرنگار «جوان» می‌گوید: «قرار بود کاخ آبادان به نفع محرومان منطقه فروخته و برای حل مشکلات نیازمندان یا اشتغالزایی جوانان صرف شود، اما با آمدن رئیس جدید منطقه آزاد همه چیز به فراموشی سپرده شد، زیرا که این مقام مسئول گفته قرار نیست کاخ سفید آبادان فروخته شود، بلکه از آن به عنوان بیمارستان یا بخش اداری منطقه آزاد استفاده خواهد شد. این اظهارات در حالی مطرح شده که آبادان چهار بیمارستان دولتی، نیمه‌خصوصی و خصوصی دارد و ما مشکل کمبود بیمارستان نداریم، همچنین اگر قرار باشد این ساختمان به اداره دولتی منطقه آزاد تبدیل شود، باید بگویم که آبادان به قدر کافی اداره دارد، اما مدیر کاربلد ندارد و این مشکل اساسی خوزستان است که باید برطرف شود.»
شوآف مسئولان در رسانه‌ها و فرار از شنیدن گلایه‌ها
بیک‌پور درباره وقوع سیل اخیر در خوزستان توضیح می‌دهد: «سه روز پشت سر هم بارندگی داشتیم و مشکلات زیادی برای ساکنان منطقه ایجاد شد. به دلیل اینکه در‌های چاه فاضلاب از رو کار شده و خیلی راحت دزدیده می‌شود، هر چند وقت یکبار سارقان آن‌ها را با خود می‌برند. به همین دلیل وقتی باران می‌بارد و آب همه سطح زمین را می‌گیرد، هنگام راه رفتن نمی‌دانیم که پایمان را روی زمین می‌گذاریم یا روی چاه فاضلاب بدون در! این مشکل سال‌هاست اتفاق می‌افتد و کسی نیست که آن را حل کند. در حالی که با قرارگیری در‌ها از داخل چاه، مشکل سرقت آن حل می‌شود و هنگام بارندگی کسی به داخل چاه سقوط نمی‌کند. متأسفانه اخیراً یک کودک چهار ساله به داخل چاه سقوط کرده و صدمه دیده‌است. سؤال من از مسئولان این است که چند کودک دیگر باید آسیب ببینند و چند نفر باید بمیرند تا آن‌ها به خودشان بیایند؟»
بیک‌پور در پاسخ به این سؤال که آیا مسئولی در این مدت به مناطق محروم سر زده‌است تا مشکلات را ببیند، اظهار می‌دارد: «شنیده بودیم که استاندار خوزستان قرار است به منطقه بیاید و حرف‌ها و گلایه‌های ما را بشنود، اما این ملاقات هیچ‌وقت انجام نشد. متأسفانه مسئولان برای اینکه کار‌های نکرده‌شان را توجیه کنند، پیش مسئولان رده بالایی خود می‌روند یا با رسانه‌ها گفتگو می‌کنند تا خودشان را مدیر موفق نشان دهند و در عمل هیچ‌کدام از مشکلات مردم حل نمی‌شود. در صورتی که مسئولان باید با مردمی که در این مناطق زندگی می‌کنند، صحبت کنند و ریز و درشت مشکلات را بفهمند.»
باج‌گیری از خیرین به سبک مسئولان!
بیک‌پور با گلایه از باج‌گیری برخی از مسئولان ادامه می‌دهد: «متأسفانه نه‌تن‌ها مسئولان احساس مسئولیتی در قبال مردم محروم منطقه ندارند، بلکه برخی از آن‌ها اقدام به باج‌گیری از خیرینی می‌کنند که قرار است کار خیری انجام دهند. مثلاً آن‌ها به خیرین می‌گویند باید ما را در بخشی از این کار خیر شریک اعلام کنید یا از آن به ما سهم بدهید! همین توقعات مسئولان است که گاهی خیرین را فراری داده‌است و اگر کسی هم خواسته قدمی برای محرومان این منطقه بردارد، پشیمان شده‌است. متأسفانه یکی از دلایل یکی نشدن جهادگران در شهر‌هایی مثل سیستان و بلوچستان، خوزستان یا کرمان این است که به دلیل نبود مسئولی دلسوز، جهادی‌ها با هم متحد و یکی نمی‌شوند که اگر غیر از این بود، یک مسئول دلسوز به عنوان رهبری واحد جلوتر از بقیه می‌ایستاد و با کمک او تمام جهادی‌ها می‌توانستند شهر به شهر این کشور را آباد کنند و کار‌ها را پیش ببرند.»
این خانم جهادگر در پاسخ به این سؤال که آیا سیل‌های خوزستان قابل پیش‌بینی و پیشگیری بوده‌است یا نه؟ می‌گوید: «بله تمام این سیل‌ها قابل پیش‌بینی و قابل‌پیشگیری از خسارت جانی و مالی هستند، اما متأسفانه هیچ‌کس برای مقابله با آن اقدامی نمی‌کند. آن سالی که حاج قاسم سلیمانی به شادگان آمدند، گفتند: «کاری که برای جلوگیری از خسارات سیل انجام می‌دهیم، موقت است. باید برای سال‌های آینده خودتان را آماده کنید، اما هیچ‌کدام از مسئولان گوششان به این حرف بدهکار نبود و هیچ‌کاری نکردند و هیچ‌کس هم برای آن آماده نشد. متأسفانه نتیجه این سوءمدیریت‌های انجام شده، زمین خوردن سالمندان و زن بارداری بود که بچه‌اش را سقط کرد. فیلم این حوادث را گرفتم و در فضای مجازی پخش کردم، اما هیچ‌کدام از مسئولان برای کمک نیامدند.»
خاکی که هم لیز می‌شود و هم گل‌آلود و چسبناک!
بیک‌پور درباره چسبناک‌شدن خاک و خراب‌شدن خانه‌های کاهگلی شادگان پس از بارش باران اظهار می‌دارد: «اکثر روستا‌های شادگان مخصوصاً آن‌هایی که چسبیده به تالاب هستند، خاکی از ماسه بادی، شن، گل رس و خاک دارد، وقتی باران روی خاکی که پساب نیشکر و جزر و مد خلیج فارس را به خود دیده و شور هم شده‌است ببارد، هم لیز می‌شود و هم گل‌آلود و چسبناک، آن‌وقت دیگر نمی‌شود روی زمین راه رفت و گاهی کفش در گل می‌ماند و پا از داخل کفش بیرون می‌آید. همچنین خانه‌های شادگان کاهگلی است و با بارندگی، سقف روی سر اهالی خانه خراب می‌شود.»
این خانم جهادگر روزی را که در آبادان سیل بیاید، پیش‌بینی می‌کند و با وحشت می‌گوید: «اگر در آبادان سیل بیاید، همه‌جا محصور می‌شود و زیر سایه غفلت و بی‌توجهی مسئولان منطقه همه آبادان زیر خاک خواهد رفت؛ چراکه بهمنشیر را لایروبی نکرده‌اند و برای لایروبی آن هم هیچ برنامه‌ای وجود ندارد.»
او ادامه می‌دهد: «با لایروبی و املاح موجود در آن می‌توان بهترین مصالح ساختمانی را ساخت. این نعمتی است که خدا به کارون و بهمنشیر داده‌است، اما هیچ‌کس به آن توجه نمی‌کند و با این بی‌توجهی روزی که سیل به سمت آبادان و خرمشهر حرکت کند، خدا به داد همه ما برسد.»
لزوم لایروبی رودخانه‌های خوزستان
مجتبی یوسفی، نماینده مردم اهواز، باوی، حمیدیه و کارون و عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی درباره مشکلات عدیده خوزستان به خبرنگار «جوان» می‌گوید: «متأسفانه دولت‌ها بخشی‌نگر بوده‌اند و در تمام این سال‌ها فقط به چند استان محدود رسیدگی کردند. در حال حاضر پنج ماه از عملکرد دولت جدید می‌گذرد و امیدواریم این دولت به خوزستان توجه ویژه‌ای داشته باشد.»
او درباره لایروبی نکردن رودخانه بهمنشیر و مشکلات ناشی از آن می‌گوید: «مسئله لایروبی رودخانه‌ها تخصصی است، اما به طور کلی این مسئله واضح است که لایروبی رودخانه‌ها انجام نمی‌شود و اگر هم انجام شود، بسیار کند است.»
این نماینده مجلس به تلاش گروه‌های جهادی در خوزستان اشاره می‌کند و اظهار می‌دارد: «گروه‌های جهادی در مناطق محروم به خصوص در خوزستان حضور بسیار مؤثری دارند و نسبت به دولت تلاش بیشتری در جهت رفع نیاز محرومان داشته‌اند.»
او به حادثه تلخ سیل در دو سال گذشته اشاره می‌کند و می‌گوید: «سال ۹۸ و سیلی که به راه افتاد، حاصل سوءمدیریت‌های وزارت نیرو و حتی سازمان محیط‌زیست بود، این سیل را سوءمدیریت‌ها ایجاد کرد و طبیعت دخالت چندانی در آن نداشت. متأسفانه شاهد آن بودیم که به غیر از اینکه سیل ایجاد شده، به اموال هموطنان آسیب زد و جان آن‌ها را هم گرفت، به علاوه اینکه حجم زیادی از گل و لای رسوب‌ها توسط این سیل به رودخانه‌ها وارد شد و حتی در بستر رودخانه حالت جزیره‌ای ایجاد کرد، به طور حتم با شدت بارندگی‌ها این بستر دچار مشکلات زیادی خواهد شد.»
کشور فقط تهران و چند استان نیست
یوسفی به خاک لایروبی و مرغوب‌بودن آن برای کشاورزی اشاره می‌کند و می‌گوید: «لایروبی رودخانه‌ها و سرعت بخشیدن به آن امری ضروری است. به علاوه اینکه خاک لایروبی برای استفاده در کشاورزی و کشت، بهترین نوع خاک محسوب می‌شود و می‌توان علاوه بر سروسامان دادن به رودخانه، از لایروبی در کشاورزی استفاده کرد.»
عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سؤال که اگر دولت‌ها در رسیدگی به مناطق محروم و حتی لایروبی رودخانه‌ها کوتاهی کرده‌اند چرا مجلس به آن‌ها تذکر نداده‌است، می‌گوید: «تمام این موارد در مجلس پیگیری شده‌است، اما دولت‌ها سلیقه‌ای عمل می‌کنند. سوءمدیریت در دولت‌ها تا جایی پیش رفته که مردم در سال ۹۸ در خوزستان درگیر سیل می‌شوند و خسارت می‌بینند و سال بعد خشکسالی را تجربه می‌کنند. این نشان‌دهنده سوءمدیریت مسئولان اجرایی است که باید برای آن فکری شود.»
او به نقش رسانه‌ها برای یاری رساندن به مناطق محروم اشاره می‌کند و می‌گوید: «یکی از وظایف رسانه‌ها این است که تمام این موارد را از مسئولان مطالبه و به مدیران اجرایی کشور گوشزد کند که کشور فقط تهران و چند شهر و چند استان محدود نیست، بلکه باید به همه نقاط آن توجه کنند و در راستای حل مشکلات مردم قدم بردارند.»
از هدر رفتن منابع آبی تا راه افتادن سیلاب‌ها
همچنین امین محمودی، کارشناس کشاورزی و منابع آبی به لزوم پوشش گیاهی و سنگی برای کاهش سرعت سیلاب‌های احتمالی اشاره می‌کند و می‌گوید: «متأسفانه با وجود پیش‌بینی بارندگی‌های شدید، اقدامی برای کاهش سرعت سیلاب‌ها انجام نمی‌شود و همین مسئله موجب خسارت جانی و مالی هموطنانمان شده‌است، این در حالی است که اگر اقداماتی در جهت کاهش سرعت سیلاب‌های احتمالی انجام شود علاوه بر اینکه جلوی خسارت گرفته می‌شود، آب در داخل خاک نفوذ کرده و سفره‌های زیرزمینی پر آب می‌شود.»
او ادامه می‌دهد: «آبی که به عنوان سیلاب به شهر‌ها خسارت وارد می‌کند، علاوه بر سرریز کردن سدها، وارد خلیج فارس شده و از کشور بیرون می‌رود. طبق آمار منتشر شده حدود ۷۰ درصد از آب با مدیریت غلط در کشور تبدیل به ابر شده و توسط باد از کشور خارج می‌شود. این اعداد و ارقام نشان می‌دهد که ما کم‌آبی و خشکسالی نداریم، بلکه با بحران سوءمدیریت منابع آب در کشور مواجه هستیم.»
به گفته کارشناس منابع آبی، اگر آبخیزداری در کشور جدی‌تر گرفته می‌شد، شاهد خسارات ناشی از سیل و کم‌آبی و خشکسالی در برخی از شهر‌های کشور نبودیم.
بی‌توجهی به آبخیزداری و سدسازی‌های اشتباه
محمودی اظهار می‌دارد: «در حالی که سد‌های کشور تأثیر سوءشان بیش از تأثیر مثبت‌شان بوده‌است. ما همچنان به توسعه سدسازی در کشور ادامه می‌دهیم. این در حالی است که بخشی از آب‌های ذخیره‌شده در پشت سدها تبخیر می‌شود و توسط ابر به بیرون از کشور می‌رود. مگر غیر از این است که سدها را احداث کردیم تا جلوی سیلاب‌ها را بگیریم، پس چرا شاهد وقوع سیل‌های شدیدی در لرستان، سیستان و بلوچستان، بوشهر، خوزستان و هرمزگان بودیم که خسارات بسیار زیادی هم داشته‌است؟ در چنین شرایطی چرا سدسازی‌ها ادامه پیدا می‌کند؟»
این کارشناس منابع آبی درباره وضعیت آبخیزداری و پوشش گیاهی در خوزستان می‌گوید: «در شمال استان خوزستان شاهد آن هستیم که، چون بیشتر اراضی کوهستانی هستند و پوشش گیاهی مناسبی دارند، سیلاب‌های شدیدی رخ نداده‌است. به علاوه اینکه با عملیات آبخیزداری خوبی که صورت گرفته‌است سرعت روان‌آب‌ها تا حدی کنترل شده‌است، اما در مناطق جنوبی که عمدتاً پوشش گیاهی ضعیف‌تری دارند و همچنین لایروبی مناسبی در رودخانه‌ها و تالاب‌های این مناطق صورت نگرفته‌است، سیل‌های شدیدتری اتفاق می‌افتد و به جان و مال مردم خسارت وارد می‌کند.»
منبع: روزنامه جوان
